Het is vandaag veertig jaar geleden dat de tentoonstelling “Met de pijp in De Vlam” werd geopend. Het betrof een overzicht in De Vlam van het werk van Roger De Kerf (foto Frank Moreels), die een hartstochtelijk pijproker was, vandaar de titel… De vernissage werd verzorgd door Johan de Belie.
Van zijn 10de tot zijn 30ste volgde Roger De Kerf (1924-2011) tekenen en schilderen aan de Academie en Vaktekenschool van Temse, waar hij zich als een belofte ontpopte. Zijn lesgevers waren Baziel Van Lemmens, Jos Hoste, Gerard Huyben, Albert De Roover en Alois Daelman. Hij was toen ook al muzikaal actief en de combinatie schilderen-musiceren bleek niet houdbaar. De schildersactiviteiten werden stopgezet – tot 1972.
Wat toen herbegon als vrijetijdsbesteding, groeide uit tot passie. Aanvankelijk trad hij vooral naar buiten in zijn geboorteplaats via groepstentoonstellingen, maar de echo van zijn naam kreeg geleidelijk een ruimer klankbord. Gelijklopend daarmee breidde hij de actieradius van zijn tentoonstellingen uit tot Antwerpen en Brussel. Toen hij in 1981 zijn werkzaamheden op de Boelwerf stopzette, wijdde hij zich volledig aan de schilderkunst. Velen hadden dan ook reeds de kans gehad een tentoonstelling van het werk van Roger De Kerf te bezoeken en zagen eind november 1980 misschien niet goed in waarom het Frans Masereelfonds uit Temse zijn lokaal (Leie 47) nogmaals ter beschikking stelde van deze kunstenaar.
Dat moeten dan echter mensen geweest zijn die niet aanwezig waren op de opening van De Vlam (*) toen Roger reeds een voorproefje gaf van zijn kunnen en vooral duidelijk zijn visie gaf op zijn kunstenaarschap en op zijn werk. Daaruit bleek inderdaad dat Roger De Kerf, met zijn uitgesproken engagement voor de kleine man, met zijn mengeling van sociaal realisme en nostalgische hunkering, pas volledig tot zijn recht kwam binnen deze muren.
In het werk van Roger De Kerf kunnen we immers diverse stadia onderscheiden — van een soort socialistisch realisme over symbolisme en surrealisme naar een gelouterd realisme — maar steeds worden zijn stijlwijzigingen ondergeschikt gemaakt aan zijn drang om de toeschouwer een boodschap mee te geven. Een boodschap voor een beter wereld, zonder sociale onrechtvaardigheid, met gelijke kansen voor iedereen.
Daarna evolueerde Roger – onder het pseudoniem WARSON (beginletters van de namen van zijn vier dochters en zijn echtgenote) – in de modernistische richting, wat uitmondde in abstracte schilderijen. Hij stelde nog vele malen zijn werk tentoon, zowel individueel als in groep, en bleef schilderen tot zijn gezondheid het niet meer toeliet. Zijn werk is ruim verspreid (Nederland, Duitsland, Frankrijk, Mexico en Congo).
Roger De Kerf is bovenal een heimatschilder, een Schelde- en hoeveschilder, waarbij Temse en omgeving centraal staan, in ruimere zin ook het Waasland en Vlaanderen. Zijn oeuvre is één ode aan de schoonheid van de natuur, het landschap en al wat zich daarbinnen situeert. Het is tegelijk een stil pleidooi voor het behoud daarvan.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 