Vandaag is het al twintig jaar geleden dat de Britse cineast Stanley Kubrick is overleden. Ik denk dat ik ongeveer àlle films van Kubrick heb gezien (wat hem in dat opzicht wellicht tot een unicum maakt in de cinematografie, wat mij betreft dan), maar toch heb ik zelden of nooit over de man geschreven. Het enige wat ik mij kan herinneren is een artikeltje over “A clockwork orange” in het tijdschrift van jeugdclub ’t Broebelke (december 1972-januari 1973) n.a.v. het feit dat de zogenaamde “socioculturele werkgroep” van jeugdclub Broebelke naar “A clockwork orange” wou gaan kijken in Sint-Niklaas (cinema Select).
Op Wikipedia vind ik volgend lijstje van zijn films:
1951: Day of the Fight (korte documentaire)
1951: Flying Padre (korte documentaire)
1952: The Seafarers (korte documentaire)
1953: Fear and Desire
1955: Killer’s Kiss
1956: The Killing
1957: Paths of Glory
1960: Spartacus
1962: Lolita
1964: Dr. Strangelove
1968: 2001: A Space Odyssey
1971: A Clockwork Orange
1975: Barry Lyndon
1980: The Shining
1987: Full Metal Jacket
1999: Eyes Wide Shut
En dan moet ik mezelf corrigeren wat het zien van “al” zijn films betreft. Dat geldt dan immers slechts vanaf “Spartacus”, met weliswaar deze opmerking erbij dat ik ook heb getracht (tot tweemaal toe) om te kijken naar zijn spraakmakende “Paths of Glory”, maar dat ik dat niet aankon. Ook opmerkelijk: between Odyssey and Clockwork Stanley Kubrick was preparing a film on the life of Napoleon Bonaparte. When Waterloo by Sergei Bondartchouk failed at the box-office, Kubrick’s backers bowed out and his Kubrick’s Napoleon film was never made.
dagelijks iets degelijks 