Liefhebbers van hedendaagse pianomuziek werden 25 jaar geleden in de Rode Pomp verwacht, waar Thomas Dieltjens werk speelde van Schönberg, Berio en Gubaidulina om enkel maar de bekendste componisten te noemen. * Het duurde lang voor we in “Voorjaarsontwaken” (NTG) een streepje muziek te horen krijgen. Maar als het zover is, is het meteen prijs. Niet te verwonderen, aangezien het het aangrijpende strijkkwintet van Franz Schubert is dat onder de slotscène wordt geschoven. Waarmee ik eigenlijk de afloop prijsgeef, want iedere muziekliefhebber weet wel dat Schubert dit strijkkwintet schreef in het aangezicht van de dood en die is op dat moment dan ook tastbaar aanwezig op de scène. Regisseur Guy Van Sande (foto YouTube) lijkt opzettelijk deze kunstgreep zolang mogelijk achter de hand te hebben gehouden, maar voor de rest wordt de afstandelijkheid daardoor nog meer beklemtoond en het is al zo moeilijk voor de late 20ste eeuwer om zich in de seksuele problematiek van de jeugd van vorige eeuw in te leven. Zoals iemand zei: ’t is nu meer een kwestie van te veel i.p.v. te weinig. (RDS in HLN, 11/6/1998)