“Ik was een eigengereid manneke, hoor. Van de andere kant konden ze me ook wel enorm opnaaien. Zo had ik ingeschreven voor een koers in Dongen. Veel slechte weg; het deed wat Bels aan. Onze buurman zei: dae kende gij helemoal nie Cees. Zoiets moesten ze niet tegen mij zeggen. Ik ben van het hele spul weggereden. Met een halve ronde voorsprong kwam ik binnen. Van hetzelfde laken een pak in Geldrop, met die kasseienhelling. Halfkoers gaan lopen en alleen aangekomen. Een volle auto met premies, inclusief een complete fiets. Thuis gekomen meteen door naar die verrekte buurman om het hem onder zijn neus te wrijven”.

Lees verder “Theo’s Buitelingen (40): Cees Paymans (deel vier)” →