De laatste keer dat ik de Tsjechische mezzosopraan Magdalena Kozena aan het werk hoorde (maar vooral zàg) was in 2008 op televisie toen ze samen met het Orchestra Barocca di Venezia, geleid door Andrea Marcon (die als twee druppels water op Salman Rushdie gelijkt), in het Brusselse P.S.K. (ik krijg dat vreselijke Bozar maar niet uit mijn computer) een concert gaf.

Lees verder “Magdalena Kozena wordt vijftig…” →