De diverse orgelconcerten lokten ook toevallige voorbijgangers. Zo kwam de Nederlandse zanger Frank Boeijen een kijkje nemen in de Sint-Jacobskerk (foto Joost De Bock).
Lees verder “25 jaar geleden: vijf kerken vormen orgelcircuit”
Er zijn toch nog zekerheden in het leven. Raymond van het Groenewoud mag dan al twee jaar niet meer als afsluiter van de Feesten optreden (*), zijn confrater Roland van Campenhout viert nog altijd zijn verjaardag op het podium van Sint-Jacobs. Waar is de tijd dat hij iedereen verbaasde door als « special guest » Rory Gallagher mee te brengen, de ondertussen overleden bluesgitarist die toen ongeveer even beroemd was als Eric Clapton! 25 jaar geleden werd Roland door een nieuwe Grote Naam voorafgegaan, namelijk de zigeunerviolist Roby Lakatos (foto YouTube), die zowel in jazz- als in klassieke middens zeer veel eerbied afdwingt. ★ Collega-violist Paul Klinck is eerder een plaatselijke legende maar wij vermelden toch altijd graag dat hij om 16.30 uur in de Sint-Michielskerk te horen was, begeleid door Herman Struelens aan het orgel met werk van Joseph Rheinberger. ★ Om 21 uur traden in de Spiegeltent in het Baudelopark Mark Hauman en de Moeite op met liedjes uit Temse. Om middernacht werden ze opgevolgd door het trio van accordeonist Rony Verbiest uit Zelzate. (RDS in HLN, 23/7/1998)
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur tijdens de feesten (2)”
De komedies van Shakespeare, als je’t mij vraagt is daar al meer om te doen geweest dan om z’n tragedies of historische stukken. En terecht want, al hanteert Old Will telkens zowel woord- als situatiehumor, beide vormen zijn heden ten dage zo geëvolueerd dat de oude meester toch niet echt meer kan worden gesmaakt. Tegen de tijd dat hij één Elisabethaans woordenspel heeft ontwikkeld, heeft Freek De Jonge er reeds tien opzitten en situaties met vermommingen en afluisteren vind je ten hoogste nog in films van het allooi van « De schachten in Tirol ». Daarom heeft regisseur Jean-Pierre De Decker er goed aan gedaan de actie over te plaatsen naar een Zuid-Amerikaans land rond de eeuwwisseling om tegen de achtergrond van een operetterevolutie deze operetteklucht over al of niet vermeende maagdelijkheid en de onvermijdelijke « battle of the sexes » te laten plaatsvinden. Kan men immers eventueel vraagtekens plaatsen bij « schaamteloze » parodieën op « Hamlet » of « Romeo and Juliet », dan komen Shakespeares komedies enkel nog echt tot leven indien ze overdreven in de verf worden gezet.
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Veel leven om niets” (NTG)”
dagelijks iets degelijks 