De nieuwe Van het Groenewoud lag veertig jaar geleden in de winkel. De eerste, zo zegt men, sedert vier jaar, net alsof « Brussels by night » nooit heeft bestaan. En nochtans, wat schreven wij naar aanleiding van deze soundtrack ? (r.v. nr 44 van 1983) : « Raymond kan het nog steeds, maar het uitkijken is naar een échte elpee van hem ». En nu is er dus « Habba » (en niet « Abba » zoals de Oost-Vlamingen zeggen), die althans door de platenfirma « zijn eerste officiële LP sinds “Ethisch Reveil“ » wordt genoemd. U voelt al nattigheid, wij zijn het hiermee pertinent oneens. Lezen wij daar immers niet in een onopvallend hoekje : producer Henny Vrienten ? En, jawel beste vrienden, vooral wie Raymond ondertussen reeds live aan het werk heeft gezien, weet dat dit géén doorsnee is van zijn huidige repertoire, maar dat er bewust (ja, mijnheer Vrienten, bewust !) alle nummers-met-ballen uit werden geweerd ten voordele van « koele » producten zoals nonsens en reggae- en juju-muziek die in onze lage landen altijd zo triest en regenachtig klinkt.

Lees verder “Veertig jaar geleden: Jean, Mich, Stoy, kom terug, alles is vergeven” →