Eva Hess-Thaysen werd geboren in Denemarken in 1958 en dertig jaar later was deze sopraan finaliste van de Elisabethwedstrijd. Haar “Deh, vieni non tardar” (Nozze) was nogal zwak, want oppervlakkig, haar aria uit de “Jahreszeiten” (Haydn) te traag en haar aria uit “L’elisir d’amore” onzuiver. Iedereen was ervan overtuigd dat ze eigenlijk geen operazangeres is, want anderzijds kregen haar liedvertolkingen (“Il passa” van Godfried Devreese en “Sehnsucht” van Schubert) wél positieve reacties. Dat bleek ook samen te vallen met haar eigen commentaar: ze doet eerder een beroep op de rede dan op het gevoel, op de techniek dan op de inleving, zei ze zelf.