110 jaar geleden stierf in Bordeau Henri Pépin, nadat hij aan drie Tours de France had deelgenomen, maar geen enkele uitgereden. Toch stierf hij aan wat men toen “athleticisme” noemde, een door te veel aan sport te doen uitvergroot hart.
Maar misschien stierf hij wel van een “te goed leven”? Want Henri Pépin, bijgenaamd “de baron” was een rijke Franse amateur-wielrenner die vooral bekend is geworden door zijn deelname aan de Tour de France van 1907. Pépin huurde toen twee professionele renners in, Jean Dargassies en Henri Gauban, om hem tijdens de race te begeleiden en te ondersteunen. Zij waren dus de eerste echte “domestiques”. In plaats van te concurreren met de favorieten als Gustave Garrigou, Émile Georget en Lucien Petit-Breton, besloot Pépin de race op een ontspannen manier te benaderen. Zo stopte hij met zijn “domestiques” geregeld voor uitgebreide maaltijden (het begrip “tijdslimiet” bestond nog niet) en samen overnachtten ze in de beste hotels die ze konden vinden. (Wikipedia)
Op een dag kwamen ze een andere renner tegen, namelijk Jean-Marie Teychenne die uitgeput in een greppel lag. Pépin besloot hem te helpen en nam hem op in hun gezelschap. Uiteindelijk, ergens tussen Lyon en Grenoble tijdens de vijfde etappe, besloot Pépin zijn deelname te beëindigen in het vooruitzicht van de bergetappes die zouden volgen. Hij betaalde zijn metgezellen het beloofde bedrag en nam de trein naar huis. Dargassies vergezelde Pépin op de trein, terwijl Gauban besloot de race voort te zetten.
Dit verhaal illustreert de unieke en soms excentrieke gebeurtenissen in de vroege jaren van de Tour de France, waar persoonlijke avonturen en kameraadschap net zo belangrijk waren als competitie.
Chatgpt
dagelijks iets degelijks 