Het is al vijftien jaar geleden dat Sergiu Luca, de barokviolist van Roemeens-Israëlisch-Amerikaanse afkomst, is gestorven. Hij wist Stephan Moens te bekoren met zijn uitvoering van de partita’s van Bach ten tijde van “De Muziekkrant”, maar sindsdien heb ik niets meer over hem vernomen.
Sergiu Luca werd geboren in Boekarest, Roemenië, maar zijn familie verhuisde op 7-jarige leeftijd naar Israël. Als 9-jarige debuteerde hij bij het Haifa Symphony Orchestra. Voordat hij naar de Verenigde Staten ging om te studeren aan het Curtis Institute bij Ivan Galamian, studeerde hij in Londen en Zwitserland. Zijn Amerikaanse debuut was Sibelius’ vioolconcert met het Philadelphia Orchestra in 1965. Bij die gelegenheid werd hij door Leonard Bernstein uitgekozen om later dat het eerste deel ervan nog eens te spelen, samen met hem, terwijl hij de New York Philharmonic leidde. Gedurende zijn carrière nam Luca J.S.Bachs volledige oeuvre op voor soloviool, maar ook de Brandenburgse Concerten (met Pablo Casals) en een deel van het romantische en 20e-eeuwse repertoire. In 1971 lanceerde hij het Chamber Music Northwest festival in Portland, Oregon, dat zich toelegt op de uitvoering en promotie van kamermuziek. Over zijn overstap naar de historische uitvoeringspraktijk weet Wikipedia niets te melden, al zegt men wel dat hij een pionier in de vroege muziek was, met name was hij degene die als eerste het vioolwerk van J.S.Bach op authentieke instrumenten bespeelde.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 