De Zweedse bariton Hakan Hagegaard viert morgen zijn tachtigste verjaardag (foto Patrik Österberg via Wikipedia).
Håkan Hagegård (Karlstad, 25 november 1945) studeerde aan de Koninklijke Muziekacademie in Stockholm, en heeft over de hele wereld opgetreden, inclusief Carnegie Hall, Covent Garden, La Scala, de Metropolitan Opera, het Operahuis van Sydney, de Deutsche Oper in Berlijn, de Weense Staatsopera en de Koninklijke Zweedse Opera in Stockholm. In 1975 speelde hij de rol van Papageno in Ingmar Bergmans geroemde filmversie van Mozarts Die Zauberflöte, en in 1980 zong hij de baritonsolo’s in Robert Shaw’s hoog aangeschreven en populaire opname van Carl Orffs Carmina Burana met het Atlanta Symphony Orchestra. In 1985 werd hij aangewezen als vocalist voor koning Carl XVI Gustaf. Momenteel geeft hij les aan de muziekschool van de Indiana University Bloomington. Hagegård heeft ook een professoraat in vocale studies aan de Noorse Muziekacademie in Oslo, Noorwegen.
Hij verzorgde ook de wereldpremières van liederencyclussen van prominente componisten als Dominick Argento en Stephen Paulus.
Ikzelf heb hem live aan het werk gehoord in Nordmaling op 8 augustus 1991. Hij zong toen werk van Monteverdi en Bach (samen met Barbara Bonney) en verder Caccini, Scarlatti, Pergolesi en Durante, begeleid door het Drottningholms Barockensemble. Ik herinner me nog dat deze vertolker van Papageno in Bergmans ‘Trollflöjten’ en van Figaro in Östmans ‘Nozze di Figaro’ tegelijkertijd ook te zien was in een ‘special’ op de Zweedse televisie. In Rossini’s ‘Barbier’ zingt hij ook Figaro op de opname van Jesus Lopez-Cobos (1993), maar Stephan Moens noemt hem “onbehouwen”.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 