Alexandrina Pendachanska wordt 55…

De Bulgaarse sopraan Alexandrina Pendachanska (foto YouTube) viert vandaag haar 55ste verjaardag.

Zij nam in 1991 deel aan Jonge zangers op weg naar het concertpodium op de Nederlandse televisie met een aria uit “La Traviata”, haar fetisj-rol. Daarmee is ze op 18-jarige leeftijd gedebuteerd op het concertpodium, nadien heeft ze de rol ook al op de scène gezongen, ze maakt immers deel uit van de Staatsopera. Dat ze zo vroegrijp is (ze kent o.m. alle belangrijke sopraanrollen), komt omdat ze van jongsaf aan haar moeder die heeft horen zingen. Haar moeder Valerie Popova was een internationaal geprezen sopraan die geregeld zong in La Scala in Milaan.
Pendatchanska vertolkte de titelrol van Esclarmonde in het Teatro Regio in Turijn in november 1992 op 22-jarige leeftijd, toen ze zelfs jonger was dan Sybil Sanderson, die de beruchte, moeilijke rol op 24-jarige leeftijd creëerde.
Tijdens de operaseizoenen 1997-2001 zong Pendatchanska de rol van Elisabetta in Roberto Devereux (Turijn en Napels), Adina in Adina (Pesaro), Suor Angelica in Suor Angelica (Lucca), Luisa in Luisa Miller (Napels en Berlijn) en Ermione in Ermione (Santa Fe en New York).
Tijdens het festivalseizoen van de zomer van 2014 verscheen ze onder de naam Alex Penda in de nieuwe productie van Beethovens Fidelio van de Santa Fe Opera, waarin ze de rol van Leonore zong.
Alexandrina Pendatchanska wordt vooral geprezen om haar Mozart- en belcantorollen, waarbij ze zich specialiseert in gepassioneerde dames zoals de drie Mozartkoninginnen Vitellia, Donna Elvira en Elettra. Met René Jacobs nam ze voor Harmonia Mundi de rol van Vitellia op in La Clemenza di Tito (die in 2006 twee Grammy Award-nominaties opleverde voor “Beste Klassieke Opname” en “Beste Opera-Opname”), evenals haar kenmerkende rollen Donna Elvira (Don Giovanni), Elettra (Idomeneo), Agrippina (die in 2013 Grammy Award-nominaties opleverde voor “Beste Opera-Opname”) en Arminda (La finta giardiniera). Haar volgende cd-opname was voor NAXOS in de rol van Semiramide in Rossini’s gelijknamige opera.

Ronny De Schepper [op basis van Wikipedia]