See My Friends” is een nummer van The Kinks, geschreven door de zanger en gitarist van de groep, Ray Davies. Het nummer, uitgebracht op 30 juli 1965, bereikte nummer 10 in de Britse hitlijst. Het nummer bevat een drone-effect (*) op de elektrische gitaar, dat doet denken aan de Indiase sitar en tambura.

Hoewel schrijver Jonathan Bellman het ziet als het eerste westerse rocknummer dat Indiase raga-geluiden  integreerde (uitgebracht vier maanden vóór “Norwegian Wood” van de Beatles), merkt Davies-biograaf Johnny Rogan op dat een eerdere singlerelease (“Heart Full of Soul” van de Yardbirds) op “Davies’ innovatieve gebruik van Indiase muziek vooruitliep”. 

Het nummer heeft soms de verkeerde titel “See My Friend”, omdat het nummer zo werd geïdentificeerd op de eerste Britse singlepersing (zie afbeelding hierboven). Hoewel Ray Davies duidelijk “See My Friends” zingt gedurende het hele nummer, kan de fout ook worden verklaard doordat hij soms ook wel heeft verklaard dat het nummer gaat over de dood van zijn oudere zus, Rene, die een tijdje in OntarioCanada woonde. Bij haar terugkeer naar Engeland werd ze ziek vanwege een niet-gediagnosticeerd gat in haar hart en ze stierf terwijl ze danste in een nachtclub. Vlak voordat ze stierf, heeft hij gezegd dat ze hem zijn eerste gitaar gaf voor zijn dertiende verjaardag.

De inspiratie voor het nummer kwam van een tussenstop in Bombay tijdens de Aziatische tournee van The Kinks in 1965, waar de met een jetlag kampende Davies op weg naar hun ochtendwerk zingende vissers tegenkwam. Ray Davies uitte ten tijde van de release van het nummer zijn teleurstelling over de lauwe ontvangst van de single en zei: “[Het is] de enige die ik echt leuk vond, en ze trappen er niet in. Weet je, ik heb er alles in gestopt… Ik kan me zelfs niet eens meer herinneren hoe de vorige [“Set Me Free“] heette – niets. Het doet me denken dat het idioten moeten zijn of zoiets. Kijk, ik ben geen geweldige zanger, geen geweldige schrijver, geen geweldige muzikant. Maar ik geef wel alles wat ik heb… en dat heb ik voor deze plaat gedaan.” (Wikipedia)

Toevallig was ik, hoe jong ik ook was, een fan van dit soort “filosofische” nummers, meer dan van het soort punkplaten waarmee The Kinks begonnen (“You really got me” en “All day and all of the night”). Een paar jaar later was ik echter compleet overdonderd door Davies’ beroemde portretten van de Engelse bourgeoisie (“A well respected man”, “Dedicated follower of fashion”, “Mr.Pleasant” en “Dandy”). Maar er zou nog meer volgen: zijn beelden van het Engelse platteland of stadsleven (“Waterloo Sunset”, “Sunny Afternoon”, “Autumn Almanac”) zijn eveneens uitstekend. In mijn ogen is Ray Douglas Davies waarschijnlijk de beste liedjesschrijver in de popmuziek, nog voor Paul McCartney, John Lennon, George Harrison, Elton John, Brian Wilson, enzovoort. Achteraf beschouw ik de “filosofische” liedjes nu als zijn minste prestatie, hoewel ik ze niet “afval”.

Ronny De Schepper

(*) In de muziek is een drone een harmonisch of monofoon effect of begeleiding waarbij een noot of akkoord continu klinkt gedurende het grootste deel of het gehele stuk; een archaïsche term hiervoor is bourdon, zoals een “drone [pijp] van een doedelzak” of het pedaalpunt in een orgel.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.