In maart 2023 heb ik eindelijk naar “Grumpy old men” gekeken van Donald Petrie uit 1993, iets wat ik al veel eerder had moeten doen. En wat me opviel: in tegenstelling tot Jack Lemmon (links op bovenstaande foto) heb ik nog geen artikel gewijd aan zijn goede vriend Walter Matthau (rechts), die vandaag 25 jaar geleden is overleden. Laat ik dat verzuim maar meteen goedmaken!
Walter John Matthau werd als Walter John Matthow geboren in New York op 1 oktober 1920. Aan het begin van zijn carrière veranderde hij de spelling van zijn achternaam in Matthau, omdat hij deze spelling eleganter vond. Als grappenmaker vertelde hij vaak sterke verhalen, die dikwijls met zijn familienaam te maken hadden. Daarom kan je op het internet nog de meest onzinnige achternamen terugvinden, maar die zijn allemaal uit zijn fantasie ontsproten.
Matthau was de zoon van Joods–Russische immigranten. Na de Tweede Wereldoorlog begon Matthau met acteren en hij werd een gerespecteerd acteur. In 1955 maakte hij zijn eerste film, The Kentuckian als tegenspeler van Burt Lancaster. Hierna speelde hij vele films, vaak als slechterik, b.v. in King Creole tegenover Elvis Presley (1958). Matthau werd echter pas op zijn 45ste echt beroemd door het toneelstuk The Odd Couple van Neil Simon uit 1965. Matthau was hierin de tegenspeler van Art Carney. Een jaar later won hij met de film The Fortune Cookie de Oscar voor beste mannelijke bijrol. In deze film speelde hij samen met vriend Jack Lemmon.
Na The Fortune Cookie werden Matthau en Lemmon vrienden voor het leven. Ze speelden beiden in totaal in tien verschillende films, waaronder de filmversie van The Odd Couple (met Lemmon die de rol van Art Carney overnam) en Grumpy Old Men uit 1993. De heren speelden voor het laatst samen in The Odd Couple II uit 1998. Na de opnames van Grumpy Old Men in Minnesota, bij vrieskou, werd Walter Matthau in het ziekenhuis opgenomen met een dubbele longontsteking. Aan het einde van de bioscooptrailer is een fragment te zien van Walter Matthau in bad, die recht in de camera zegt:
“Als ik had geweten dat er een naaktscène zou zijn, had ik om een extra miljoen gevraagd.” De crew vond dit zo hilarisch dat ze het uiteindelijk gebruikten als een scène na de aftiteling. Walter Matthau was aanvankelijk niet te spreken over het script en wilde de film afslaan. Hij stemde pas toe nadat zijn zoon Charles hem had overtuigd om de rol van Max op zich te nemen. Oorspronkelijk werden Dean Martin en Jerry Lewis sterk overwogen voor de rollen van respectievelijk John en Max, maar beiden weigerden vanwege Martins zwakke gezondheid, waardoor hij de rol niet kon spelen. Martin overleed in december 1995, rond dezelfde tijd dat het vervolg van deze film, Grumpier Old Men (1995), in de bioscoop verscheen. (IMDb)
Walter Matthau werd op 1 juli 2000 getroffen door een hartaanval en naar het St. John’s Health Center gebracht. Daar werd hij kort na aankomst op 79-jarige leeftijd dood verklaard.
Matthau is twee keer getrouwd geweest. Zijn eerste vrouw was Grace Geraldine Johnson (1948–1958) met wie hij twee kinderen had (geb. 1953 en 1956), Jennifer Matthau en David Matthau. In 1959 trouwde hij met Carol Marcus met wie hij een zoon had (geb. 1962), Charles Matthau. Hij bleef bij haar tot aan zijn dood.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 