Negentig jaar geleden: “Becky Sharp” is de eerste film in technicolor

De film “Becky Sharp” van Rouben Mamoulian werd uitgebracht op 13 juni 1935 en was de eerste speelfilm volledig in Technicolor (driekleurenproces). De film is gebaseerd op de roman Vanity Fair uit 1847–1848 van de Britse schrijver William Makepeace Thackeray. Destijds werd hij hier uitgebracht onder de titel Kermis der ijdelheid.

• Het Technicolor-proces werd in eerdere films al gebruikt, maar “Becky Sharp” was de eerste langspeelfilm die gebruikmaakte van het toen nieuwe Technicolor driekleurenproces, dat een veel natuurlijker en rijker kleurenpalet mogelijk maakte dan de eerdere tweekleurenversies.
• Het was een technologische mijlpaal in de filmgeschiedenis en wordt vaak genoemd als het begin van het tijdperk van kleur in Hollywood, hoewel het nog jaren zou duren voordat kleurenfilms echt de norm werden.
• Het eerste initiatief om een film volledig in Technicolor op te nemen kwam op basis van het succes van La Cucuracha (1934), een korte film in Technicolor. Aanvankelijk zou The Three Musketeers (1935) de eerste film van RKO Radio Pictures worden om volledig in kleur opgenomen te worden, maar de studio koos later voor Becky Sharp.
• Op 28 december 1934 stierf Lowell Sherman, de regisseur van de film, onverwachts aan een longontsteking. Rouben Mamoulian werd aangesteld als zijn vervanger en hij nam de beslissing om opnieuw te beginnen met de voorbereidingen en opnamen.
• Miriam Hopkins had in augustus 1934 al de titelrol toegewezen gekregen. Ze kwam echter niet overeen met het te ontvangen salaris en werd nog diezelfde maand ontslagen. Hierna werden Myrna Loy en Claudette Colbert in overweging genomen als haar vervanger. Pas toen geen van beiden de rol accepteerde, gaf de studio toe aan Hopkins wensen.
• De film werd slecht ontvangen door de pers. Ze spraken vooral negatief over het scenario. Menig filmhistoricus is het er dan ook over eens dat Becky Sharp geen eervolle introductie aan Technicolor betekende. Het gebruik van kleur was volgens kenners niet realistisch. De kleur blauw kon niet op juiste manier gebruikt worden, waardoor de makers besloten een nadruk te leggen op de kleur rood. Uiteindelijk bracht de film slechts 672.000 dollar op, tegen een budget van bijna 1 miljoen dollar.

Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)