Het Lot is me niet gunstig gezind. Nadat mijn “willekeurige woordenzoeker” er twee boeken had uitgehaald die ik al had gelezen, of liever gezegd: had proberen lezen, maar ze na de omineuze bladzijde 64 had weggelegd, durfde ik deze derde gok niet opzij laten liggen. Nochtans heeft dit derde boek van de Amerikaanse auteur Bernard Malamud (1914-1986) volgens de inleiding van mijn Penguin-uitgave in 1957 de Rosenthal Award gewonnen. En z’n opvolger, “The Fixer”, kon tien jaar later zelfs op The National Book Award en The Pulitzer Prize rekenen. Waarom begin ik er dan met tegenzin aan? Omdat de tagline op de achterkant van het boek luidt: “To be poor is bad enough; to be a poor Jew is a crime”…
Bernard Malamud werd geboren in New York op 26 april 1914 als zoon van Joods–Russische emigranten. Zijn eerste roman, The Natural, dateert uit 1952 en beschrijft op komische wijze de Amerikaanse held als honkbalspeler. Het boek werd in 1984 verfilmd met Robert Redford in de hoofdrol. Veel van Malamuds verhalen beschrijven de lotgevallen van gewone joden in de stedelijke getto’s. In The Assistant (1957) behandelt hij met humor (*) en inlevingsvermogen het leven van een kleine joodse kruidenier die het moet zien op te nemen tegen de grote concurrentie van de zelfbedieningswinkels in de buurt. Ook dit werk is verfilmd, zij het pas in 1997, maar deze keer heb ik het niet gezien, evenmin als de bekroonde Fixer al had die in de hoofdrollen onder anderen Dirk Bogarde en Alan Bates, die er zelfs een Oscar-nominatie voor beste mannelijke hoofdrol aan overhield.
In Malamuds laatste en in vergelijking met zijn eerdere werk opvallende roman, God’s Grace (1982), bouwt een overlevende van een atoomoorlog een nieuw leven op te midden van apen. Malamud stierf in New York op 18 maart 1986.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
(*) Aldus Wikipedia. Veel gelachen heb ik echter niet. Mijn conclusie is deze: als “Sister Carrie” van Theodore Dreiser naturalisme is, dan is dit ook naturalisme.
dagelijks iets degelijks 