Het is vandaag al 180 jaar geleden dat pianovirtuoos Carl Filtsch is gestorven. Hij was amper veertien jaar oud.
Filtsch werd geboren in Mühlbach (Sebeș) in het huidige Roemenië. Zijn vader, een lutherse predikant in Mühlbach, was zijn eerste pianoleraar. Hij behaalde zijn eerste publieke succes bij het Gesellschaft der Musikfreunde in Wenen. Carl en zijn broer Joseph, eveneens een kindpianist, arriveerden op 29 november 1841 in Parijs en zochten onmiddellijk Chopin op als Carls leraar. Hoewel Chopin bijna nooit les gaf aan kinderen en een leerling zelden meer dan één les per week gaf, stemde hij ermee in Carl les te geven en gaf hem drie lessen per week. Volgens talloze brieven van Chopin en zijn kennissen beschouwde Chopin Filtsch als de meest waardige vertolker van zijn muziek. Een vriend van Chopin, Ferdinand Denis, berichtte in februari 1843 in een artikel in het Weense Der Humorist dat Chopin op een keer, na naar Filtsch te hebben geluisterd, uitriep: “Mijn God! Wat een kind! Niemand heeft me ooit zo begrepen als dit kind… Het is geen imitatie, het is hetzelfde gevoel, een instinct dat hem doet spelen zonder na te denken alsof het niet anders had gekund. Hij speelt bijna al mijn composities zonder me te hebben gehoord [ze te spelen], zonder dat hem ook maar het kleinste ding is getoond – niet precies zoals ik [want hij heeft zijn eigen cachet], maar zeker niet minder goed.” Filtsch, beschouwd als Chopins meest getalenteerde leerling, ontving veel lof van Franz Liszt, Friedrich Wieck, Giacomo Meyerbeer, Ignaz Moscheles ,de muziekcriticus Ludwig Rellstab en medewonderkind Anton Rubinstein.
Filtsch begon op 13-jarige leeftijd met concertreizen door Europa. Na triomfantelijke concerten in
Parijs, Londen en Wenen werd zijn veelbelovende carrière abrupt beëindigd door een vroege dood in Venetië aan tuberculose.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 