De 30ste editie van het Eurovisiesongfestival vond plaats op 4 mei 1985 in het Scandinavium, een sport- en evenementenhal in de Zweedse stad Göteborg, aangezien de Zweedse groep The Herreys de vorige editie had gewonnen. Noorwegen was als 13de van 19 landen aan de beurt met La det swinge van het duo Bobbysocks bestaande uit de zangeressen Hanne Krogh en Elisabeth Andreassen met wie schrijver en componist Rolf Løvland in 1984 aan hun debuutalbum had gewerkt. Zowel Krogh als Andreassen was niet onbekend met de Europese liedjeswedstrijd, want beiden hadden al eens eerder deelgenomen: Krogh in 1971 namens Noorwegen en Andreassen in 1982 namens Zweden (als onderdeel van het duo Chips, samen met Kikki Danielsson). Bij de puntentelling leek de Duitse band Wind aanvankelijk op de overwinning af te stevenen, maar Noorwegen maakte naar het einde toe een verrassende inhaalbeweging. Voor Noorwegen betekende het, na vele jaren van bedroevende resultaten, de eerste songfestivaloverwinning (foto Riksarkivet, National Archives of Norway, from Oslo, Norway).
Mij doet dit echter denken aan een voorval met twee andere Noorse meisjes enkele jaren eerder. Hoe oud ik precies was, weet ik niet meer, maar ik was zeker nog maagd, want dàt is van belang in dit verhaal. Ik ging in die tijd veel uit samen met een jongen uit de buurt, die we voor de gelegenheid Jan zullen noemen. En Jan had destijds een Noorse correspondentievriendin. En zie, op een mooie zomerdag stond die zowaar bij ons op de Tuinwijk. En ’t bleek nog een verschrikkelijk knappe te zijn ook!
Er was echter maar één probleem: ze had een vriendin meegebracht. En die vriendin zag er niet uit. Deed ze dat nu om haar schoonheid nog wat beter te doen uitkomen? Of om een soort van chaperonne mee te hebben? Wie zal het zeggen? Ze spraken beiden amper Engels dus veel kwam er niet uit.
Maar nu zat Jan, zoals gezegd, met een probleem: wat moest hij met die tweede aanvangen? En toen dacht Jan dat ik wel van pas kon komen. Maar ik was dus nog maagd (of Jan dat ook nog was, weet ik niet meer) en dan is zo’n “eerste keer” toch altijd iets speciaals en om dat dan te doen met een lelijke Noorse, die ik van haar of pluim kende… Bovendien was ik ook nog altijd veel te groen achter de oren om te beseffen dat een meisje niet noodzakelijk mooi hoeft te zijn om lekker te kunnen vrijen… Dus, ik liet mijn beurt voorbijgaan…
Daardoor was Jan zijn probleem natuurlijk nog niet opgelost en hij heeft het dan maar zelf gedaan: hij is met alle twee tegelijk naar bed gegaan! Respect! Let it swing!
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 