Het is al dertig jaar geleden dat me een CD van de Belgische klarinettist Marcel Luxen (foto YouTube) ter recensie werd aangeboden door een confrater van de Duitstalige Belgische omroep BRF…

Deze omroep leeft noodgedwongen een beetje in de marge t.o.v. de VRT of de RTBF, maar dat belet niet dat men ook hier alle publieksgroepen tracht te benaderen, zodat er geen “unserved audience” overblijft. Tussen het overweldigende aanbod van pop en Duitse schlagers wordt er daarom ook wekelijks plaats voorzien voor liefhebbers van klassieke muziek. Dat men daarbij niet altijd platgetreden paden bewandelt, bewijst deze CD die zowaar bij het beroemde label Koch Classics werd uitgebracht.

De lokale klarinettist Marcel Luxen (°Eupen, 1964) mag daarop immers zijn gang gaan met hedendaagse kamermuziek, waarbij zijn instrument een prominente rol speelt. Daarvoor deed hij een beroep op pianist Daniel Blumenthal en voor twee composities (een suite van Darius Milhaud, oorspronkelijk geschreven voor het stuk “Voyageur sans bagage” van Jean Anouilh en een suite uit “L’Histoire du Soldat” van Stravinsky) ook op violiste Veronique Bogaerts, net als Blumenthal laureaat van de Elisabethwedstrijd. Deze twee stukken omkaderen drie sonates van Poulenc, Martinu en Bernstein, die Luxen dus alleen in dialoog met Blumenthal afwerkt.
Van Bernstein (waarmee Luxen nog heeft samengewerkt) betreft het overigens zijn eerste compositie, terwijl die van Poulenc net voor zijn dood tot stand kwam. Daarmee is dit ook de “jongste” compositie op de CD. Dankzij de stijleenheid van de plaat zal ze bij de liefhebbers ongetwijfeld in de smaak vallen, vooral omdat het hier quasi onvindbare opnames betreft.
Dat onze Duitstalige landgenoten soms meer aansluiting vinden bij Vlaanderen dan bij hun Waalse buren, wordt ook in het geval van Luxen nog eens bewezen: na zijn studies in het Rijnland trok hij ter vervolmaking immers naar het Antwerpse conservatorium, waar hij dus werd gevormd door Walter Boeykens, die juist zo’n tegenstander is van het “dunne” Franse geluid. Luxen is in 1989-90 ook lid geweest van het BRT-orkest. Voor de kommaneukers: op de CD staat dat de opnames in Brussel plaatsvonden, maar dat is niet zo, ze werden reeds enkele jaren terug gemaakt in de abdij van Stavelot.

Ronny De Schepper

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.