The Scarlet Letter, A Romance is een roman van Nathaniel Hawthorne en wordt beschouwd als zijn magnum opus. Het is een van de bekendste en meestgelezen werken uit de Amerikaanse literatuur. Hawthorne exploreert in dit boek vooral de thema’s legalisme (*), zonde en schuld en de verhouding tussen het individu en de maatschappij. Het wordt vaak beschouwd als de eerste Amerikaanse psychologische roman. 1850 wordt trouwens over het algemeen beschouwd als “the birthyear of American literature” met de publicatie van “The Scarlet Letter” (Nathaniel Hawthorne), “Leaves of Grass” (Walt Whitman) en “Moby Dick” (Herman Melville).
“The Scarlet Letter” is eigenlijk een verhaal binnen een verhaal, want het begint met een 19e-eeuwse verteller die zijn ontdekking meedeelt van een vreemd manuscript dat hij aantrof in het douanekantoor in Salem (**), Massachusetts. Het was verpakt in een scharlaken doek, versierd met een goudkleurig geborduurde letter “A”, en onthulde het verhaal van Hester Prynne, een vrouw die in de 17e-eeuwse puriteinse nederzetting had gewoond. Omdat hij juist zijn baan had verloren, besluit de verteller een roman te schrijven, gebaseerd op het manuscript.
Hawthorne vertelt het verhaal dus in een schrijfstijl en met een woordenschat die lezers in 1850 vertrouwd was. De personages praten echter zoals de puriteinen van omstreeks 1600. De zinnen zijn veelal complex en de woordenschat is zeer uitgebreid. Het perspectief is dat van de alwetende verteller, die van tijd tot tijd eigen commentaar invoegt.
In het lange inleidende hoofdstuk The Custom House, in de ik-vorm geschreven, zet Hawthorne zich neer als de verteller. Uitvoerig beschrijft hij hoe geworteld hij is in Salem, een kustplaatsje ten noorden van Boston, en hoe hij komt te werken in het douanekantoor. Met fijne ironie wordt de ledigheid en oppervlakkigheid van enkele collega’s geschetst. Ten gevolge van een politieke verschuiving – een partij komt aan de macht die niet die van de verteller is – verliest hij zijn werk en vindt hij gelegenheid het verhaal te schrijven.
In 24 korte hoofdstukken ontvouwt zich dan het verhaal. In de tijd gezien beslaat het zeven jaar. De hoofdmomenten vinden plaats wanneer Pearl (***) een baby is, wanneer zij drie jaar is en wanneer zij zeven jaar is. Dit verhaal berust op een schrijvershandgreep: in een rommelkamer van het kantoor zou de verteller oude documenten hebben gevonden met betrekking tot Hester Prynne. Bij die documenten bevond zich een stuk half vergane, verbleekt-rode stof in de vorm van de letter A. Hij houdt het even tegen zijn borst en ervaart dan een brandende hitte. Hier en op andere plaatsen zoekt Hawthorne de grens op tussen realistische beschrijving en fantasie.
Ronny De Schepper (op basis van Wikipedia)
(*) Legalisme is de stelling in de christelijke theologie dat verlossing eerder een beloning is voor het (strikt) naleven van religieuze voorschriften en wetten (leges in het Latijn) dan het gevolg van genade van God. Het begrip heeft een sterk negatieve bijklank, omdat slechts uiterlijkheden en menselijke trots worden benadrukt.
(**) De plaats van de fameuze heksenprocessen inderdaad. Die zouden echter pas in 1692 beginnen, terwijl dit boek zich afspeelt in de jaren 1642-1649.
(***) Pearl is de dochter van Hester. Als kind is zij gefascineerd door de scharlaken “A”, en als ze ouder wordt, begint ze zich grillig en onhandelbaar te gedragen, zodanig zelfs dat magistraten Pearl van haar moeder weg willen nemen. Pearl is ook het laatste studioalbum van de Amerikaanse zangeres Janis Joplin. Het album is opgenomen voor haar overlijden op 4 oktober 1970 en uitgebracht in januari 1971. “Pearl” was ook één van de zelfgekozen bijnamen voor Janis. Ik kan geen bevestiging vinden dat ze de naam aan dit boek heeft ontleend, maar persoonlijk denk ik van wel.
dagelijks iets degelijks 