Vijf jaar geleden: “Nagelaten Geschriften” van Etienne Vermeersch

Fons Mariën las de “Nagelaten Geschriften” van Etienne Vermeersch. Het was zijn 29ste leestip.

Met enige vertraging heb ik uiteindelijk de ‘Nagelaten Geschriften’ van Etienne Vermeersch gelezen. Johan Braeckman en Dirk Verhofstadt verzorgden de redactie en zorgden ook voor een interessante inleiding waarin ze in het kort het leven van Vermeersch schetsen.
Het boek bestaat uit drie delen : een eerste en het dikste bestaat uit essays, lezingen en artikelen van Etienne Vermeersch, het tweede en kortste uit opiniestukken van zijn hand en het laatste uit interviews met Etienne Vermeersch tot het laatste dat in 2018 in De Standaard verscheen.

Uit het geheel van dit alles spreekt weer de erudiete en veelzijdige man en filosoof die professor Vermeersch was. De veelzijdigheid blijkt uit de onderwerpen die in dit boek aan bod komen, van strikt filosofische tot maatschappelijk betrokken kwesties. Een greep hieruit: vrijheid, ecologie en ecofilosofie, de euthanasiewetgeving, de multiculturele samenleving, de islam en het hoofddoekendebat, bio-ethiek, het christelijk onsterfelijkheidsgeloof, de Mattheuspassie, de overbevolking (zijn stokpaardje), racisme, skepticisme, …. Via de opiniestukken (een greep uit zijn talrijke bijdragen) vinden we de Vermeersch terug die het maatschappelijk debat niet schuwde.
Uit heel het boek spreekt weer de man die eerst grondig nadacht en een onderwerp bestudeerde, vooraleer hij zich een mening vormde. Dan verdedigde hij die mening ook met hand en tand. Talrijke bijdragen getuigen van zijn systematische werkwijze: eerst duidelijk begrippen omschrijven om daar vervolgens zaken uit af te leiden. Zijn ongelooflijke eruditie staat natuurlijk buiten elke twijfel.

Dit boek is uitstekend geschikt om een beeld te vormen van deze veelzijdige filosoof van eigen bodem. Een erg zinvolle aanvulling bij zijn eigen boeken, die nu door Houtekiet worden heruitgegeven.

Fons Mariën