Vandaag is het al 25 jaar geleden dat Henri Van Kerckhove is overleden.
De oorlog is nog maar net gedaan als de twintigjarige Van Kerckhove zichzelf tot Belgisch kampioen bij de liefhebbers kroont. Dat levert hem uiteraard een selectie op voor het wereldkampioenschap in Zürich en daarin eindigt hij op een derde plaats na de Fransman Henri Aubry en de lokale renner Ernst Stettler. Hij was dat jaar ook tweede in het Belgisch kampioenschap achtervolging achter Jan Laroye, maar bij mijn weten heeft geen van beide renners een gooi gedaan naar de wereldtitel. Maar ik kan me vergissen natuurlijk…
Een jaar later stoot hij Laroye zelfs van de troon en wint zelf de finale tegen Maurice Blomme. Toch heb ik ook dan nog altijd geen weet van een selectie voor de pistewereldkampioenschappen. Op de weg wint hij wel de Omloop der Vlaamse Gewesten en een wedstrijd in Gent. Ik vraag me af waar die dan wel werd betwist.
Hij had het alleszins naar zijn zin in Gent, want een jaar later keert hij weer en wordt er derde in een criterium. Dat is volgens mij reeds als prof (bij Garin) want hij wint dat jaar ook een rit in de Ronde van België. Die rit vertrok in zijn geboortestad, Brussel, en kwam aan in Blankenberge.
Een jaar later wint hij exact dezelfde rit en voegt er ook nog een etappe in de Ronde van Nederland bij. In 1950 wint hij opnieuw in Gent en wordt er ook nog eens derde in het criterium. Van 1951 tot en met 1955 wint hij tal van wedstrijden, waaronder twee keer het eindklassement van de Ronde van België (1952 en 1954). Van dan af gaat het wat minder en zo komt het dat ikzelf hem nauwelijks heb gekend. Dat kwam natuurlijk ook omdat hij niet voorkwam in één van de bekende reeksen van prentjes waarmee wij destijds speelden.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 