Het is ook al zestig jaar geleden dat de Nederlandse judo-legende ANTON GEESINK Japan in diepe rouw stortte door olympisch kampioen judo te worden in de open categorie en dat in Tokio zelf!
De Japanners waren er in geslaagd om bij hun Olympische Spelen in Tokio twee sporten toe te voegen aan het programma waarin ze onklopbaar leken: judo en vrouwenvolleybal. De vrouwelijke Japanse volleybalspeelsters wonnen inderdaad goud en van de vier gewichtscategorieën bij het judo won Japan er drie, maar in de koninginnenklasse vloerde Geesink de Japanner Akio Kaminaga in de finale.
Drie jaar eerder had Geesink in Parijs bij het derde WK judo reeds een stukje sportgeschiedenis geschreven. Hij was toen immers de eerste niet-Japanner die wereldkampioen werd.
In 1960 had hij zich overigens al gekwalificeerd als worstelaar voor de Olympische Spelen in Rome, maar hij werd door het NOC geweigerd omdat hij geld verdiende als judoleraar. In 1964 zou dat weer gebeurd zijn bij zijn kwalificatie als judoka als prins Bernhard niet had ingegrepen. In 1965 werd hij in Rio de Janeiro opnieuw wereldkampioen, deze keer in de zwaargewichtsklasse.
Geesink heeft een recordaantal van 21 Europese judotitels, maar werd in 1957, 1958 en 1959 ook nog Nederlands kampioen Grieks-Romeins worstelen. Hij werd tevens vier keer verkozen tot Sportman van het jaar.
Als eerste Europeaan ontving hij in 1986 de 9e Dan-graad. In oktober 1997 verkreeg hij de 10e Dan, waarmee hij een van de hoogst gegradueerde judoka’s ter wereld werd: hij was een van de achttien mensen aan wie tot nu toe de tiende Dan werd toegekend en een van de drie judoka’s buiten Japan met deze kwalificatie.
Sinds 1987 was Geesink, op persoonlijke titel, lid van het Internationaal Olympisch Comité. Tijdens het IOC-congres in Istanboel werd hij als kandidaat voorgedragen door IOC-voorzitter Samaranch tegenover de twee officiële Nederlandse kandidaten, Henk Vonhoff en Ruud Frese. Geesink won, en hij veronderstelde dat dit voor het NOC een pijnlijke nederlaag moet zijn geweest, wat mogelijk de tegenwerking verklaart die hij gedurende zijn hele carrière ondervond.
Op zijn voorstel werd in het judo de gekleurde sportkleding ingevoerd (de in blauw geklede speler versus de witte) om voor de scheidsrechter en de kijker het spel duidelijker te maken.
Geesink speelde enkele malen in films. Zo speelde hij een bijrolletje in de film Rififi in Amsterdam (1962), maar in het Italiaanse bijbelspektakel I Grandi Condottieri (1965) speelde hij zowaar een van de hoofdrollen, als de geweldenaar Samson.
Geesink overleed op 27 augustus 2010 op 76-jarige leeftijd na een kortstondig ziekbed in een ziekenhuis in zijn geboorte- en woonplaats Utrecht.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 