Vandaag is het ook twintig jaar geleden dat Frank Thomas, één van de legendarische “Nine old men” in de studio van Walt Disney is gestorven.
Nu zou je kunnen zeggen: gaan we nu zo beginnen? Dat we zelfs aan, weliswaar nijvere, medewerkers een artikeltje gaan wijden? Wel ja, zeker als je de opsomming ziet van de scènes die Alcide aan hem toeschrijft:
les nains en pleurs près du corps de Blanche-Neige (1937)
la chanson de Pinocchio dans le théâtre de marionnette (1940)
la scène de Bambi et Panpan dans la neige (1941)
Lady Tremaine, la belle-mère de Cendrillon (1950)
la Reine de Cœur dans Alice aux Pays des Merveilles (1951)
le Capitaine Crochet dans Peter Pan (1953)
la scène où La Belle et le Clochard mangent des spaghettis (1955)
les trois fées de La Belle au bois dormant (1959)
les dalmatiens de Les 101 Dalmatiens (1961)
la scène où Merlin et Arthur sont transformés en écureuils dans Merlin l’enchanteur (1963)
Baloo dans Le Livre de la Jungle (1967)
En zelf voeg ik daar nog Mary Poppins (1964) aan toe, samen met Ollie Johnston (1913-2008), die toen pas was aangenomen, wellicht op voorspraak van Thomas, waarmee hij als student aan de Stanford Universiteit reeds samen het humoristische “The Stanford Chaparral” (wellicht gebaseerd op The Granta) had uitgegeven.
Ronny De Schepper
Referentie
Frank Thomas & Ollie Johnston, Disney animation: the illusion of life, New York, Abbeville Press, 1982.
dagelijks iets degelijks 