Het is vandaag al 85 jaar geleden dat “The Wizard of Oz”, an American musical fantasy film directed by Victor Fleming and King Vidor, in première ging in het Strand Theatre in Oconomowoc, Wisconsin. In de hoofdrollen v.l.n.r. Jack Haley (Tin Man), Ray Bolger (Scarecrow), Judy Garland (Dorothy) en Bert Lahr (Cowardly Lion).
The Wizard of Oz is gebaseerd op het beroemde gelijknamige boek van L. Frank Baum en is een productie van Metro-Goldwyn-Mayer. De film geldt tegenwoordig als de bekendste verfilming van Baums boek, en als een van de beroemdste films aller tijden. Hij wordt met een zekere regelmaat op televisie vertoond, dikwijls rond de feestdagen. Alleen de remake uit 1978, The Wiz (die in tegenstelling tot deze film minder geld opbracht dan zijn budget en door critici werd afgekraakt), komt enigszins in de buurt. De film valt op door het voor die tijd revolutionaire gebruik van kleur. De scènes die spelen in het Kansas van de depressie zijn gefilmd in zwart-wit (eigenlijk sepia), terwijl de scènes in het magische land van Oz in heldere, toverachtige kleuren zijn.
De productie van de film kwam op gang toen na het succes van de Disneyfilm Sneeuwwitje en de zeven dwergen gebleken was dat films gebaseerd op kinderboeken en fantasyverhalen succesvol konden zijn. De filmrechten op De Tovenaar van Oz waren aanvankelijk in handen van Samuel Goldwyn, maar hij verkocht ze aan MGM nadat zijn eigen pogingen om het boek te verfilmen op niets uitdraaiden.
Veel details uit het boek zijn in de film weggelaten of aangepast, zoals: in de film lijkt het op ’t eind alsof Oz slechts in Dorothy’s fantasie bestaat en ze alles slechts gedroomd heeft. Dit verklaart onder andere waarom veel van de personages in Oz sterk lijken op mensen die Dorothy in het echte leven kent. In het boek wordt duidelijk vermeld dat Oz wel degelijk een echt bestaande plaats is, waar Dorothy in latere verhalen een paar keer naar terugkeert.
The Wizard of Oz is vooral bekend om zijn muziek. De film haalde immers slechts een paar Oscars, omdat die in dat jaar vooral werden gewonnen door Gone with the Wind. The Wizard of Oz, die in zeven categorieën werd genomineerd, won enkel een Academy Award voor Beste Originele Nummer (Over the Rainbow) en een Academy Award voor Beste Originele Muziek, al was nu juist de muziek van Max Steiner voor Gone with the Wind erg indrukwekkend. Judy Garland kreeg de speciale “Academy Award voor de Jeugd”. In april 2013 werd een liedje uit de film, “Ding dong the witch is dead” plotseling een hit na het overlijden van de Britse oud-premier Margaret Thatcher. Voor het eerst in de geschiedenis van de grammofoonplaat stond een opname van meer dan 70 jaar oud bovenaan de hitparade in het Verenigd Koninkrijk.
De nummers in de film zijn gecomponeerd door Harold Arlen en E.Y. “Yip” Harburg. De achtergrondmuziek is gecomponeerd door Herbert Stothart. De ingezongen nummers werden allemaal opgenomen vóórdat de opnames van de film zelf begonnen, dus toen Buddy Ebsen nog deel uitmaakte van de acteurs. Buddy Ebsen was immers ingehuurd voor de rol van de tinnen man, maar de opnames liepen voor hem bijna fataal af. Voor de grime van zijn personage werd namelijk aluminium-poeder gebruikt. Iederere keer als hij werd geschminkt, ademde Ebsen dit poeder in. Dit met het gevolg dat hij na een kleine twee weken zwaar last kreeg van zijn longen. Hij moest langdurig in het ziekenhuis worden opgenomen en hij werd vervangen door Jack Haley. Buddy Ebsen herstelde van zijn bijna fatale ongeluk met het aluminiumpoeder en overleefde alle hoofdrolspelers met bijna 16 jaar.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 