Jonas Vingegaard (foto Jumbo Visma) heeft gele trui Tadej Pogacar teruggefloten in een geanimeerde overgangsetappe. Pogacar dynamiteerde de koers op de Puy Mary, maar kwam zichzelf wat tegen en verloor de sprint à deux tegen Vingegaard. Dat was echter de enige keer dat Jonas voor weerwerk kon zorgen. Op een bepaald moment zag het er zelfs even naar uit dat hij nog zou moeten uitkijken voor Remco Evenepoel om zijn tweede plaats veilig te stellen, maar dat zette hij dan toch recht in de laatste bergritten.
Jonas Vingegaard Rasmussen (Hillerslev, 10 december 1996) is een Deens wielrenner die anno 2018 winnaar was van de 3e etappe van de Ronde van de Aostavallei (tijdrit), de 4e etappe van de Ronde van de Toekomst (ploegentijdrit) en het jongerenklassement van de Ronde van Loir-et-Cher. In 2019 won hij de 6e etappe van de Ronde van Polen (Wikipedia).
In 2021 heeft hij de rit met aankomst op Jebel Jais gewonnen in de UAE Tour. De Deen haalde vluchter Loetsenko bij in de slotkilometer. De eindzege was binnen voor Tadej Pogacar, die concurrent Adam Yates klopte voor de tweede plaats.
Op 24 maart 2021 zegevierde hij dan met enkele meters voorsprong op de Colombiaan Ivan Sosa van Ineos in de derde rit van de Coppi & Bartali. In de laatste van vier lokale ronden met telkens op het eind de beklimming naar Sogliano al Rubicone (3,1 km aan 6,4%) trok Mauri Vansevenant in de aanval, hij kreeg Juan Ayuso mee. Met z’n tweeën verdienden ze 25 seconden voorsprong op een achtervolgende groep. Op de slotklim liet Vansevenant zijn kompaan gedecideerd ter plekke en ging op zoek naar zijn 2e zege na de GP Industria & Artigianato enkele weken geleden. Op 500 meter van de finish was het kalf echter verdronken. Vier man viel op het dak van Vansevenant. Op de Italiaanse plaveisels dook Jonas Vingegaard als eerste uit de bocht naar de finish. Daarna heeft hij zijn statuut van leider in de Coppi e Bartali kracht bijgezet. De jonge renner van Jumbo-Visma was na een pittige rit in dwergstaat San Marino de beste van een uitgedunde groep. Mauri Vansevenant eindigde vijfde en Ben Hermans zevende. Vingegaard stond in de laatste rit de leiderstrui niet meer af. (Sporza)
In de Ronde van Frankrijk van 2021 verwierf Vingegaard bekendheid bij het grote publiek. Nadat beoogd kopman Primož Roglič uitviel vanwege de fysieke gevolgen van een valpartij, mocht Vingegaard zijn eigen kans gaan in het algemeen klassement. Na de negende etappe in de Alpen stond Vingegaard op de vierde plek in het algemeen klassement. In de elfde etappe baarde Vingegaard opzien door geletruidrager Tadej Pogačar te lossen op de beruchte Mont Ventoux. Deze vorm wist Vingegaard door te trekken naar de Pyreneeën. In beide finishes bergop werd Vingegaard tweede, achter Pogačar. Dit bracht hem naar de tweede plaats in het algemeen klassement. Deze positie hield hij vast tot in Parijs.
In 2022 heeft hij de Tour op z’n kop gezet door uit te pakken op de Col du Granon. Hij won met een minuut voorsprong op Nairo Quintana, maar belangrijker was dat gele trui Tadej Pogacar pas zevende eindigde op bijna drie minuten. Vingegaard neemt dan ook de leiderstrui over met 2’16” op Romain Bardet en 2’22 op Pogacar.
Het begon met een bizarre ontsnapping van Wout Van Aert samen met Mathieu Van der Poel. Voor wie dacht dat na de rustdag Van der Poel eindelijk weer zijn oude zelf was, die kwam bedrogen uit: Mathieu werd, nadat de kopgroep was uitgebreid tot twintig man, als eerste gelost en zou later in de rit opgeven. Bij die twintig zat nog een Jumbo-Visma-man: Christophe Laporte. En zo kon het Grote Jumbo Plan in actie treden. Op het vlakke tussen de bergen zou eerst Laporte en nadien Van Aert de forcing voeren. Voor de rest was heel de ploeg aanwezig (op Nathan Van Hooydonck na). Roglic en Vingegaard bestookten om beurten leider Pogacar, die er alleen voorstond nadat zijn ploeg gedecimeerd was door covid. Oorspronkelijk kon Tadej er nog op lachen, maar dat filmpje zal hem blijven achtervolgen, nadat hij op de slotbeklimming van de Granon door een hongerklop werd geveld (of zou hij dan toch ook besmet zijn geraakt?)…
Aan het eind van deze Ronde was Vingegaard goed voor twee etappe-overwinningen en het eind- en bergklassement. Vingegaard volgde hiermee landgenoot Bjarne Riis op, die wist in 1996 de ronde te winnen. In zijn thuisland werd deze overwinning van de Ronde van Frankrijk als iets heroïsch gezien, na thuiskomst werd hij gehuldigd op het Stadhuis van Kopenhagen. Op het plein aldaar werd het feest gevierd met ongeveer 70.000 fans. Bij de twee huldigingen die volgden waren ongeveer 20.000 toeschouwers aanwezig.
Begin januari 2023 werd Vingegaard in zijn thuisland Denemarken uitgeroepen tot Sportman van het jaar. Op wielergebied startte hij met overwinningen in de Gran Camiño, hij won de drie verreden etappes en het eind- en bergklassement. In Parijs-Nice 2023 volgde wederom een duel met Pogačar. Ook David Gaudu mengde zich in de strijd. Beide renners bleken te sterk voor Vingegaard in het eindklassement. Zijn volgende koersdagen lagen in het noorden van Spanje, de Ronde van het Baskenland, hier won hij enkele etappes en het eindklassement. Die lijn wist hij door te zetten in het Critérium du Dauphiné 2023, waar hij twee etappes won en het eindklassement. In zijn grote hoofddoel van dat jaar, de Ronde van Frankrijk, won hij de 16e etappe en kwam hij als eindwinnaar van het klassement over de streep in Parijs. Vervolgens werd hij tweede in de laatste grote ronde van dat jaar, de Ronde van Spanje. Hierbij stonden zijn teamgenoten Sepp Kuss en Primož Roglič respectievelijk op de 1e en 3e plek van het podium. Hij won die ronde ook de 13e en 16e etappe.
In de vierde etappe van de Ronde van het Baskenland 2024 kwam Vingegaard, samen met onder meer klassementsleider Primož Roglič en Remco Evenepoel, zwaar ten val in een afdaling. Vingegaard bleef op de grond liggen en werd even later met een ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Daar werden een gebroken sleutelbeen en enkele gebroken ribben geconstateerd. Later onderzoek brachten ook een longkneuzing en een klaplong aan het licht.
Ronny De Schepper (gebaseerd op Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 