The Scorpions vormen al vele jaren een bron van mis(s)verstanden. Zo staat in een oudere editie van “Hit Dossier” de hittip “Is there anybody there” (31/3/1979) bij The Scorpions van ‘Hello Josephine’, die echte Britten waren, afkomstig uit Manchester, terwijl het hier eigenlijk de Duitse Scorpions betreft.
De Britse Scorpions werden opgericht in 1961, maar door de grote concurrentie onder de Mancunians weken ze uit naar het Europese continent, zeg maar Nederland (1964). De line‑up was: Peter Lewis (vocals), Ron Posthill (bass), Brian Posthill (gitaar), Terrence Martin (ritmegitaar) en Ian Lucas (drums).
De Duitse Scorpions vormden een groepje in 1965, maar gingen vlug uiteen. In 1971 werd de groep heropgericht als een hard‑rock fenomeen. Men zegge het voort.
Overigens: ik vond de originele versie van ‘Hello Josephine’ van goeie‑ouwe Fats véél beter. Ik heb hem driemaal zien optreden. Driemaal een onophoudelijke diarree van (zijn) hits. Geweldig. De eerste maal dat ik hem aan het werk zag, leidde Dave Bartholomew (met wie hij al zijn nummers schreef) nog de band en speelde hij nog op de trompet; hij kan praten met zijn trompet. In die band ook: the great Lee Allen op saxofoon, de man die de saxsolo’s speelt op de hits van Little Richard uit de tweede helft van de jaren ’50. Het was ‘groovy’ in zijn meest originele negermuziekbetekenis.
They we’re in the groove, indeed. And so were we.
Met ogen als gloeilampen uw volgende vraag tegemoetziend, sluit ik
Luc De Ryck
dagelijks iets degelijks 