Met groot verdriet en diepe verslagenheid hebben wij kennis genomen van het overlijden van José Gotovitch. José Gotovitch was historicus, professor aan de ULB, directeur van het Navorsings- en Studiecentrum voor de Geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog (later: CegeSoma), medeoprichter en wetenschappelijk directeur van CArCoB. DACOB wenst de familie en vrienden van José Gotovitch veel sterkte in deze moeilijke tijden.
José Gotovitch werd in 1940 te Brussel geboren. Op tweejarige leeftijd ontsnapte hij samen met zijn moeder en zus aan een Duitse razzia en deportatie naar Auschwitz. 718 andere mensen, waaronder veel inwoners van de Marollen, hadden minder geluk. Over die verschrikkelijke nacht vertelde hij : “Ma mère a eu le temps d’organiser notre fuite avec ses voisins belges, des épiciers et d’autres habitants de la maison. Ces derniers ont réussi à tromper les Allemands, pendant que nous nous échappions par l’arrière, et par les toits, grâce à une petite échelle, en passant ensuite par l’épicerie du rez-de-chaussée, qui, elle, avait déjà été visitée.“
Deze gebeurtenis markeerde hem voor de rest van zijn leven en verklaarde zijn oeverloze fascinatie voor de studie van de Tweede Wereldoorlog. Het beïnvloedde tevens zijn politieke engagement. Op jonge leeftijd werd hij lid van de communistische jeugdbeweging en later van de Kommunistische Partij van België (KPB-PCB).
Hij behaalde zijn licentiaat geschiedenis van de Université libre de Bruxelles (ULB), waar hij zelf lange tijd hedendaagse geschiedenis doceerde. Zijn doctorale verhandeling uit 1988 betrof de Belgische communisten van 1939 tot 1944. Gotovitch was sinds 1967 werkzaam bij het Navorsings- en Studiecentrum voor de Geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, het latere CegeSoma. Hij was er directeur van 1988 tot 2005. Hij was oprichter en wetenschappelijk directeur van het Centre des archives communistes de Belgique (CARCOB).
José Gotovitch bestudeerde voornamelijk het communisme in België maar ook de Communistische Internationale in Moskou. De vele interviews (bijna 400) die hij maakte tussen 1970 en het eind van de jaren ’90 betreffen grotendeels het communisme in België (KPB), maar ook de verzetsgroepen tijdens de Tweede Wereldoorlog en de collaboratie (Rex, flamingantisme). In het kielzog van die interviews publiceerde hij een groot aantal artikels en boeken zoals : L’An 1940 ; Du rouge au tricolore ; Du communisme et des communistes en Belgique : approches critiques ; L’Europe des communistes : identités politiques européennes ; La Seconde Guerre mondiale en Belgique : orientation archivistique ; Les occupations allemandes en Belgique.
In 2023 publiceerde hij nog een gedetailleerde studie over de communistische jeugdbewegingen in België onder de titel : ‘Allons au devant de la vie’. Une histoire des Jeunesses et Etudiants communistes en Belgique 1921-1945.
DACOB
dagelijks iets degelijks 