55 jaar geleden bracht de toen nog Britse bluesband Fleetwood Mac hun versie uit van “Need your love so bad”, een nummer van de Amerikaanse muzikant Little Willie John.
Need your love so bad is geschreven door Mertis John Jr., die het voor het eerst op liet nemen door zijn jongere broer Little Willie John in New York City on September 20, 1955. He provides the vocal, accompanied by Robert “Bubber” Johnson on piano, Mickey Baker on guitar, Milton Hinton on bass, Calvin Shields on drums, Willis Jackson and David Van Dyke on tenor saxes, and Reuben Phillips on baritone sax. Deze versie bereikte in 1956 de 5e plaats in de Amerikaanse rhythm-and-blueslijsten en werd in 2000 gebruikt in de film Wonder Boys.
New Orleans R&B and soul blues singer Irma Thomas recorded the song as “I Need Your Love So Bad”. Described as “deeply soulful”, it first appeared on her 1964 album Wish Someone Would Care on Imperial Records. Album liner notes list the songwriter as “H. Dunham”. Later compilations that include the song, such as Time Is on My Side (1983, Kent Records), show the composer as “John”.
In 1968 werd Need your love so bad gecoverd door Fleetwood Mac for producer Mike Vernon‘s Blue Horizon Records. According to Vernon, he suggested to group guitarist and vocalist Peter Green that a string section be added. Vernon contacted Mickey Baker, who provided the guitar on John’s original version, to write an orchestral score for the song. Op de single noteerde men Little Willie John als schrijver van het nummer, wat een veel gemaakte fout is. Volgens de auteursrechtenmaatschappij BMI is het nummer geschreven door de beide broers. Alhoewel het een fantastische versie is, bereikte Fleetwood Mac slechts de 31ste plaats in het Verenigd Koninkrijk. In Nederland daarentegen werd het nummer een grote hit. Daar bereikte de zevende plaats in de Nederlandse Top 40 in 1968 en de twaalfde plaats in deze lijst bij de heruitgave een jaar later. In Vlaanderen bracht het nummer het niet verder dan een “hittip”…
In 1969 verscheen het nummer voor het eerst op een album: de compilatie The Pious Bird of Good Omen. Pas heel recent ben ik er op Spotify achter gekomen dat er nog een tweede, iets langere, versie van dit nummer bestaat, die even mooi of misschien zelfs nog iets mooier is. Volgens Wikipedia gaat het hier over een heruitgave uit 1999 op The Complete Blue Horizon Sessions 1967–1969. It included additional guitar and vocal overdubs by Green that was planned for an American single, but never issued.
In 1995 nam Gary Moore een cover van het nummer op voor zijn album Blues for Greeny, a tribute album to Peter Green, dat als single de 48ste plaats behaalde in het Verenigd Koninkrijk. (Wikipedia)
dagelijks iets degelijks 