Gustavo Corção Braga (1896-1978)

In april 2020 las ik Lições de Abismo van de Braziliaanse auteur Gustavo Corçao (foto YouTube), die vandaag 45 jaar geleden is overleden. In het Nederlands werd het vertaald als Cursus van de dood. Het is niet echt een bewuste keuze. Mijn vrouw heeft het bij toeval uit onze bibliotheek gehaald en ik heb geen idee hoe het daar is beland. Zij vond het overigens geen goed boek, maar heeft het toch op betrekkelijk korte tijd uitgelezen. Benieuwd wat ik ervan zal bakken…

Gustavo Corção Braga werd geboren in Rio de Janeiro, waar hij werd opgeleid tot ingenieur en jarenlang docent aan de technische hogeschool zou zijn. Pas op 47-jarige leeftijd debuteerde hij met A Descoberta do Outro (De ontdekking van de ander, 1944), het relaas over zijn persoonlijke herontdekking van God en de medemens. Daarop volgde Três Alqueires e Uma Vaca (Een paar bunders land en een koe, 1946), dat handelt over de verdeling van productiemiddelen.

In 1951 verscheen zijn enige roman Lições de Abismo (Cursus van de dood), waarin de hoofdpersoon, die aan een ongeneeslijke ziekte lijdt, de balans van zijn leven opmaakt en besluit zijn dood zo bewust mogelijk te ondergaan. Cursus van de dood beleefde in Nederland in de jaren zestig grote oplagen als Prisma-pocket. (Ik heb het inderdaad in zo’n uitgave.)

Na Cursus van de dood heeft Corção zich niet meer op het terrein van de fictie begeven. In zijn latere geschriften en in zijn wekelijkse columns in het tijdschrift ‘Hora presente’ keerde hij zich als conservatief katholiek (en fervent anti-communist) steeds grimmiger tegen de secularisatie en het modernisme in de kerk. Om eerlijk te zijn: dat ziet er allemaal niet goed uit. Vermoedelijk zal ik het niet eens uitlezen, besloot ik toen en inderdaad, ik heb het moeten opzoeken op Goodreads, maar ik heb het inderdaad niet uitgelezen en het dan ook slechts één ster gegeven…

Ronny De Schepper