Er zijn mensen die de mensheid altijd willen opdelen in twee categorieën en er zijn mensen die dat niet doen. Ik behoor tot de eerste soort. En ik beweer dus dat er hondenmensen en kattenmensen zijn. En dat het niet altijd eenvoudig is om als hondenmens met een kattenmens overeen te komen en vice versa. Maar goed, als hondenmens wil ik hierbij toch mijn innigste deelneming overmaken aan collega Bert Verhoye bij het verlies van zijn Boris. ★ Gentenaars die 25 jaar geleden treurden om Boris konden hun verdriet op twee manieren doorspoelen. In het Gravensteen trad het Brabants Volksorkest op en dat swingt de pannen van het dak (in het Gravensteen is dit sowieso het geval, maar dit terzijde). En in Vooruit werd de uitstekende film « The African Queen» met Humphrey Bogart en Katharine Hepburn vertoond. ★ Wie zijn verdriet echter wilde koesteren en zelfs intensifiëren, die koos voor de Vlaamse Opera, waar « Turandot » van Puccini werd hernomen. De beroemde aria « Nessun dorma » krijgt dan meteen een nieuwe dimensie door de naam van Kalaf door die van Boris te vervangen. (RDS in HLN, 1/7/1998)
dagelijks iets degelijks 