Het is vandaag al 55 jaar geleden dat “Rosemary’s baby”, de film van Roman Polanski, in première ging.
De film, gebaseerd op het gelijknamige boek van Ira Levin, volgt Rosemary Woodhouse, een jonge, naïeve vrouw (rol van Mia Farrow, foto). Haar man Guy is een acteur (John Cassavetes), die weinig of niet aan de bak komt. Samen zijn ze verhuisd naar een appartement in New York. Hun buren zijn een wat ouder stel, de Castavets (Ruth Gordon en Sidney Blackmer). De Woodhouses hebben een kinderwens. Rosemary krijgt rare dromen, zo wordt ze in een droom bijvoorbeeld verkracht door een demon.
Een aantal weken later komt ze te weten dat ze zwanger is. De eerste drie maanden heeft Rosemary abnormale pijn en verliest ze veel gewicht. Rosemary ontdekt dat haar buren deel uitmaken van een Satanische sekte en dat zij hun zinnen hebben gezet op de ongeboren baby. Haar echtgenoot Guy blijkt samen te werken met de buren, in ruil voor carrièreverbeteringen. Aan het einde van de film wordt Rosemary verteld dat haar kind de zoon is van Satan, maar zal haar moederinstinct groter zijn dan de angst voor de duivel?
“Rosemary’s baby” was overigens een film die blijkbaar “behekst” was en dat niet enkel wegens het onderwerp. Of misschien juist daarom. De moord op de zwangere vrouw (Sharon Tate) van de maker van de film (Roman Polanski) is bij iedereen gekend, maar het appartementsgebouw waarin gefilmd werd is, is de Dakota Building waarin later John Lennon en Yoko Ono zich zouden vestigen en bijgevolg dus ook de plaats waar John op 8 december 1980 werd vermoord (*). Misschien kwam het allemaal wel omdat men het onzalige idee had gehad de duivel (in de verkrachtingsscène) te laten vertolken door Anton LaVey, de stichter van de Satanskerk. LaVey had trouwens contacten met bepaalde leden van de Manson-bende die Tate hebben vermoord.
Ronny De Schepper
(*) Also David Aames (played by Tom Cruise in “Vanilla Sky”) lives in The Dakota. The interior was built on a set, and the exterior seen briefly at the start of the film was shot without a permit, as the residents do not allow filming on the premises. Moreover, there are multiple occasions when the number (or time) 9:09 is displayed prominently (David’s watch, the chalkboard, a kid wearing a blue shirt that says #9 and of course all the mentions of cats who, according to various myths, have nine lives). Director Cameron Crowe has stated in multiple interviews that this is an homage to the Beatles and their song Revolution #9. (IMDb)
dagelijks iets degelijks 