Het was al efkes geleden dat ik er geweest was. Nou ja eventjes; het dateerde in feite al van 1965. Zondag 25 juli om precies te zijn. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Nog naar de vroegmis gegaan, die van de duivenmelkers en de renners. En van de ouden van dagen, want die denken dat ze altijd te laat komen. Nou nog hoor. Kijk maar eens ’s morgens. Al vóór acht uur staan ze al aan de deur van de Jumbo. Aauw mense mî hun bodschappetasse. Kennelijk FOMO !
Terug naar die 25e juli 1965. Een gedenkwaardige dag, toch wel. Met het rugzakske op van Eindhoven naar Heeswijk,de gewijde grond van onzen opa, Theodorus van den Heuvel, beter bekend als Dorus de Mulder. Want ooit molenaarsknecht ter plekke. Hij hai unne dröge lêver, zoals ze in die dagen zeiden. Oftewel: hij lustte ‘m nogal graag. Uiteindelijk kwam hij nog in Eindhoven terecht waar hij het eerzame beroep van melkslijter ging uitoefenen. Ons moeder werd er geboren tegenover het befaamde café Het Rozenknopje op de Hoogstraat, maar ja dat zijn allemaal maar trivia en randversiering voor wat er hier na komt.
Ik had ingeschreven voor de nieuwelingenkoers. Van de wedstrijd zelf herinner ik me niet al teveel, net zo min als van onzen opa. Ik meen dat het regende die dag, maar op internet vond ik terug dat het best behoorlijk weer was. Denkelijk galmde Fats Domino nog uit de luidsprekers met zijn kraker “It keeps raining” en heeft dat zich onder mijn hersenpan vastgezet.
Ene T. van Hoek won blijkens de archieven. Zou het die lange Van Hoek uit het Helmondse Haagje zijn geweest ? Hij omschreef zichzelf altijd als “een groot coureur”. Zou hij nog wel leven? Geert Plieger uit Lexmond en streekgenoot Arie Versluis stonden ook nog in de uitslag. Ben Janbroers uit Amsterdam was ook nog bij de eersten geklasseerd. Brachten het later nog best ver, als renner.
HEESWIJK (1965.07.25)
Amateurs: 1. A. Russens, 100 km in 2.33.02; 2. N. Kloosterman; 3. H. van Piere; 4.L. de Groot; 5. H. Schouten; 6. J. Lappen; 7. J. van der Horst; 8. H. van Vught; 9. P.Deenen; 10. A. van der Aa.
Nieuwelingen: 1. T. van Hoek, 65 km in 1.40.01; 2. H. Riem; 3. G. Plieger; 4. B.Janbroers; 5. A. Versluis.
Adspiranten: 1. A. Cardol, 28 km in 40.32; 2. A. Hoff.
Toch nog even de amateurs afgekeken. Ad Russens aka “De Rus” uit Den Bosch won. Twiddes werd Nol Kloosterman uit Valkenburg (Z-H). Nol was bij Swift-Leiden generatie- en clubgenoot van o.a. de Karst en Bart Zoet* . Allemaal fameuze coureurs in die dagen, die het tot prof schopten bij Televizier. Meer grote namen in de uitslag, als daar waren Jan van der Horst, Leen de Groot, Hennie Schouten, Harrie van Piere en Pietje Deenen bijvoorbeeld. Zou dat mijn voorland zijn? Op zondagmiddag vertrekken tussen de broodamateurs? Net een stel kicksen gekocht met de boys en dan samen moeten aantreden tegen het eerste van “Philips” (thans PSV), zoiets dus.
Maar goed, eerst nog in militaire dienst als periode van overbrugging en loutering. Met de poets-pompstok waarvan de geweerloop meer sleet dan van het schieten. Maar tevens de verlossende CADI wagen bij de velddienst met een bakkie troost en de overheerlijke gangmakers en gevulde heren. En terug ”thuis” in de kazerne, de kantine met zijn gewaardeerde bierpomp.
Afijn, hoe dan ook, de fiets toch altijd trouw gebleven. En dan bijna 60 jaar later nog eens een nummer afgehaald in Heeswijk, of all places. Een soortement terugkeer naar de plaats delict.
De Detto-Pietro’s nog eens van de zolder gehaald. Samen met een wollen trui van sponsor “LAKO radio-tv Weert”, die natuurlijk inmiddels heel veel te strak zit.
Demo-koers als voorprogramma van een echte koersdag: veur (mist) aauw mense, mî aauw stale fietse. Georganiseerd door “Wielerclub op zijn Retour”. Eigenlijk toch wel leuk om een keertje mee te maken. En het ging om des keizers baard, óf zoals ze in Brabant zeggen: “ut gao nie um ’n vet verreke”.
Totdat de koers, vijf ronden voor het einde wordt vrijgegeven, draai ik op het gemakske mee in de buik van het peloton, of liever in het peloton der buiken. Voor de Amsterdamse Anna Paauw, de enige vrouw in het pak, was dat niet van toepassing. Die had echt geen spek op de ribben. Haar Mokumse maat Frans Stoeller, reed – zeer tot mijn genoegen – in een historisch tricot van Brabantia uit Zeelst. Uit de tijd dat hij, omzeggens, nog in Veldhoven woonde en bij de wilde bond koerste. Allebei, heel navenant, voorzien van originele Amsterdamse koersfiets. Zij reed op een Presto en hij op een heel fraaie RIH.
Inmiddels had ik me in de mêlee verzekerd van een gangmaker met een brede rug, ene René van Zeggeren eveneens uit ’s lands hoofdstad. Keurige coureur die naar later bleek, ook wel een glas abdijbier wist te appreciëren in het proeflokaal van de plaatselijke Abdij van Berne**. Frappant was wel dat twee – nogal gevulde – heren, gestoken in het risicoloze zwart-wit tenue van de organisatie bij ons voorbijrijden een wat schampere opmerking maakten over de kleurstelling van René’s shirt. Maar alla.
De nazit bij het Proeflokaal van de Abdij was best amusant en het gelijknamige Abdijbier idem dito. Ik heb Anna niet meer ter plekke gespot. Misschien is ze wel van de Blauwe Knoop. Alhoewel, op haar trui stond FC Trappist. Dat dan weer wel. Bleef ze toch nog helemaal in stijl.
Overigens, was er geen authentieke kloosterman, zeg maar een pater Nol, op aanwezigheid te betrappen in of rond de abdij.
Theo Buiting, 5/6/23
* Gijs Zandbergen schreef een sublieme bio over hem: “Het zure leven van Bart Zoet”
** Ooit het domicilie van de “boerenapostel” pater Van den Elsen, oprichter van de boerenleenbank, alwaar ik vele jaren mocht slijten.
Foto: René Zeggeren (rechts) en Theo Buiting in de bocht van Heeswijk…
dagelijks iets degelijks 