De Oost-Vlaamse televisiemaker Bart De Pauw (foto Markfan) viert vandaag zijn 55ste verjaardag. Het zal uiteraard – gezien de jongste gebeurtenissen – een verjaardag in mineur zijn, maar toch…
Ik vind het persoonlijk heel moeilijk om te berichten wat er precies is gebeurd, daarom ga ik maar af op Wikipedia: “Na de #MeToo-beweging en de daaropvolgende oproep van de VRT aan medewerkers om ongewenst gedrag te melden stapten verscheidene vrouwen die aan producties voor de VRT met De Pauw werkten naar de vertrouwenspersoon van de VRT met meldingen over grensoverschrijdend gedrag van De Pauw in de vorm van, mede gezien de machtsrelatie, ongepaste flirterige sms’jes en stalking. Naar aanleiding van de meldingen besliste de VRT begin november 2017 om de samenwerking met De Pauw onmiddellijk te beëindigen. Zo werd het programma Twee tot de zesde macht per direct opgeschort. Ook de samenwerking met productiehuis Koeken Troef, waar De Pauw een bepalende rol heeft, werd on hold gezet. Begin 2018 stopte hij als zaakvoerder van dat bedrijf. De Pauw en zijn productiehuis gingen vervolgens in zee met Katoen Natie-baas Fernand Huts en zijn Phoebus Foundation voor de realisatie van een culturele expeditie rond Reynaert de vos.”
De Pauws televisiecarrière begon in 1985 in het televisieprogramma Meester, hij begint weer! van Frank Dingenen, een humoristisch jongerenprogramma. De Pauws bekendheid nam daarna toe dankzij Buiten De Zone waarvoor hij de scenario’s schreef. Daarna volgde Schalkse Ruiters, een programma dat in twee seizoenen van 1996 tot 1998 werd uitgezonden en dat De Pauw samen met Tom Lenaerts presenteerde. Het programma katapulteerde hen beiden na de eerste paar afleveringen tot nationale mediavedetten. De onvoorspelbaarheid, spanning en humor zorgden voor veel onvergetelijke momenten, niet het minst door De Pauws vertolking van een eenzame bewoner uit de Koekoekstraat, nr.70 in Melle, die altijd op tv wilde komen om aantrekkelijke vrouwen naar zijn huis te lokken. Deze Man Van Melle dook wekelijks op en werd De Pauws bekendste typetje.
Nadien duurde het een poosje voor De Pauw en Lenaerts weer een nieuw programma zouden maken. Aan het kijkcijferkanon De Mol (1999-2000-2003) werkten ze enkel achter de schermen mee. De Pauws eigen programma’s uit deze periode trokken nog wel kijkers, maar waren minder populair in vergelijking met zijn vorige successen. De Quizmaster (2000), zowel een parodie op, als een echte quiz werd minder goed onthaald door televisiekijkend Vlaanderen.
Mannen op de Rand van een Zenuwinzinking (2001), dat hij opnieuw met Lenaerts presenteerde en net als Schalkse Ruiters op zondagavond werd uitgezonden haalde opnieuw hoge kijkcijfers, maar niet meer zo indrukwekkend als ten tijde van Schalkse Ruiters. Het programma ging op zoek naar manieren waarop mannen thans nog vrouwen kunnen behagen of versieren, maar naarmate de reeks vorderde leken zowel Lenaerts als De Pauw niet meer echt te weten waar ze met dit concept heen wilden. Anderen vonden de toon van de show dan weer iets te seksistisch.
In 2004 ging De Pauw een nieuwe richting op. Het Geslacht De Pauw (2004-2005), een tragikomische satire op realitytelevisiereeksen als The Osbournes en De Pfaffs, toonde zogenaamd zijn familie en privéleven voor het oog van de camera, maar alles was pure fictie. De Pauw bracht zichzelf in beeld als een op roem beluste, verwaande ijdeltuit. Veel mensen associeerden hem daarop toch met zijn personage.
Na Het Geslacht De Pauw werkte De Pauw samen met de comedygroep Neveneffecten aan het humoristische programma Willy’s en Marjetten dat vanaf 15 oktober 2006 elke zondag te zien was op één. Hoewel Willy’s en Marjetten aanvankelijk een nieuw kijkcijfersucces leek te worden, bleek het door de absurde humor toch eerder een cultreeks en uiteindelijk werd Willy’s en Marjetten vroegtijdig afgevoerd.
In oktober 2008 kwam de film Loft uit, waarvoor De Pauw het scenario schreef. De film is geregisseerd door Erik Van Looy. Loft werd de succesvolste Vlaamse bioscoopfilm ooit en stootte daarmee Koko Flanel van de troon.
In 2008 verliet De Pauw na een periode van 11 jaar productiehuis Woestijnvis. Hij “miste er de sfeer van de vroege dagen”, zo liet hij optekenen in De Morgen. Hij richtte in december 2008, samen met Helen Perquy, een nieuw productiehuis op, de bvba Koeken Troef. Na een moeizame start was er vanaf oktober 2011 de tragikomische fictiereeks Quiz Me Quick, geschreven door De Pauw en geregisseerd door Jan Matthys. Deze reeks was in 2012 te zien op Eén, samen met de nieuwe quiz Twee tot de zesde macht, gepresenteerd door De Pauw. Deze programma’s startten in oktober met een groot kijkcijfersucces en positieve reacties.
In het najaar van 2014 was De Pauw samen met Jonas Van Geel en Ben Segers te zien in De Biker Boys, een parodie op een reisprogramma van drie vrienden (denk aan De Bende van Wim). Op hetzelfde moment nam hij voor een tweede maal deel aan De Slimste Mens ter Wereld. Deze keer wist hij wel de eerste aflevering te overleven en mocht hij zelfs de finale spelen. Deze verloor hij echter tegen Adil El Arbi.
In 2016 was hij te zien in de mislukte komedie “Pippa” van Marc Punt, waarin hij… een typische metoo-baas is van hoofdrolspeelster Nathalie Meskens. En kort daarna brak dus de hel los… Zoals gewoonlijk is het weer Bart De Wever die daarop een verhelderend licht kan laten schijnen (in De Standaard van 4 maart 2023): “Ik weet dat het gevoelig ligt, maar het proces tegen Bart De Pauw … Sorry, dat was niet correct. (…) Ik betwist de uitspraak niet. Maar een overheid die, via het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen, burgerlijke partijen actief mobiliseert en financiert voor de vervolging van een individuele burger, daar heb ik het moeilijk mee. Bovendien zijn de maatschappelijke gevolgen die Bart De Pauw ten prooi vallen disproportioneel. Buiten de rechtbank werd pas het zwaarste vonnis geveld. Er is geen vergiffenis mogelijk voor wie een wokemisdaad pleegt. Je kunt beter in Syrië als IS-strijder gaan vechten. Dan zal de postmoderne woker een tweede, derde, zelfs vierde kans eisen. Maar probeer niet als blanke man van heteroseksuele origine laakbaar gedrag te stellen. Dan wacht de maatschappelijke dood.”
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 