De filmcarrière van Marina Vlady, kleindochter van generaal Poliakov en dochter van een adellijke Russische vluchtelinge, start op elfjarige leeftijd in 1949 (dans le rôle de « Marie-Tempête » !) et perce dès 1954 dans Avant le déluge d’André Cayatte, remarquée notamment pour sa beauté spectaculaire. Elle devient aussitôt une des principales jeunes premières du cinéma français, aussi à l’aise dans la comédie (Sophie et le crime de Pierre Gaspard-Huit) que dans le drame et le film noir, même si La Sorcière d’André Michel (l’un des films dont elle demeure très fière) ne rencontre pas un grand succès public.
Elle tourne ensuite plusieurs films diversement accueillis sous la direction de Robert Hossein, avec qui elle forme l’un des couples les plus séduisants de l’hexagone. Acht films en vier jaar later gaan ze weer uit elkaar.
Van 1963-1966 was ze getrouwd met Jean-Claude Brouillet, een Franse “ondernemer”, eigenaar van twee luchtvaartmaatschappijen en lid van Franse verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog.
In mei ’68 draaide Marina Vlady de film “Le temps de vivre” van Bernard Paul. Deze film speelde zich af in het arbeidersmilieu en het was dan ook normaal dat heel de ploeg naar Parijs afzakte en zich lid maakte van de PCF. Nog later op het jaar trouwde ze in Moscou met Vladimir Vissotski. Hij was acteur bij het Tagankatheater in Moscou maar bouwde tegelijk ook een carrière uit als chansonnier met vooral ironische en persiflerende liedjesteksten. Dat maakte hem niet echt populair bij de machthebbers in de toenmalige Sovjetunie, maar wel bij het volk. Vissotski kreeg overigens geen uitreisvisum, zodat ze eigenlijk niet echt samenwoonden. Op die manier kon het huwelijk toch stand houden tot Vissotski nog vóór Dean Reed op 25 juli 1980 aan een alcohol- en morfineverslaving stierf. Zijn begrafenis, midden de Olympische Spelen, werd door miljoenen bijgewoond, aldus Wikipedia.
Marina Vlady zelf verdween ook uit de belangstelling na zijn dood. Elle vit pendant vingt-trois ans avec le cancérologue Léon Schwartzenberg.
En 2006, Marina Vlady chante son amour pour Vladimir Vissotsky au théâtre des Bouffes du Nord, récital intitulé Vladimir ou le vol arrêté, titre éponyme de son livre paru en 1987.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 