Donderdag 6 mei 1993
Omdat we de janitsarenmuziek van Mehter, “het oudste militaire orkest ter wereld”, willen horen, gaan we in het moderne stadsgedeelte zowaar naar het “militaire museum”!
De zwaardenslijperij of sabelsleperij kan ons maar matig boeien (tenzij misschien de wagen waarin een of andere generaal werd vermoord in 1914, omdat de kogelgaten er nog inzaten – zo iemand wordt dan tot “martelaar” gebombardeerd, wat in het Turks heel ironisch “sehitler” is of zoiets), maar de reusachtige tenten maken de verplaatsing toch “worthwhile”. En natuurlijk de janitsaren zelf! Allemaal Fonskes Mariën en Frankskes Pauwels, die nog zo jong zijn dat hun dikke zwarte snor diende te worden opgekleefd. Het was vooral leuk omdat er juist een schoolreis passeerde en die jonge Turkskes klapten en stampten mee alsof het “Tien om te zien” was.
’s Avonds heeft Batya voor ons gereserveerd bij “Régine”. Men zegt meestal dat het buikdansen dat je op toeristische plaatsen te zien krijgt niet “echt” zou zijn, dat het louter ten behoeve van de toeristen wordt georganiseerd. Dat is wel juist, maar dat men nooit mag veralgemenen werd “bewezen” door het feit dat ik het beste optreden heb gezien hier bij “Régine”, een nightclub naar Frans model, waar ene Efruz in intensiteit en sensualiteit al haar collega’s overtrof.

Al wordt “Régine” de “Crazy Horse” van Istanbul genoemd, toch is dit nog niet “ontdekt” door toeristen. Er waren in de loop van de avond (en de nacht) dan ook nooit meer dan twintig mensen tegelijk aanwezig, waaronder slechts vier vrouwen. Naast het evidente gegeven dat mannen meer in dergelijke gelegenheden zijn geïnteresseerd, heeft dat ook te maken met het feit dat deze nightclub (tot dan toe?) eerder op Turken was afgestemd! Vandaar wellicht ook dat de stripteaseuses (die wel een tangaatje dienden aan te houden) allemaal grote blonde vrouwen waren, wat voor Turken erg exotisch en “dus” erg erotisch is.
Ronny De Schepper