Het is vandaag al tien jaar geleden dat de Luikse wielrenner Georges Jobé is overleden.
Hij is nog geen half jaar na zijn zoon, de beroemde motocrosser met dezelfde naam, gestorven. Dat kan haast geen toeval zijn. De vijfvoudige wereldkampioen was op 51-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Brussel aan de gevolgen van bloedkanker overleden. Jobé overwon in 2010 al huidkanker, maar kort daarna werd er leukemie bij hem vastgesteld. In 2007 was Jobé door een zware val met de motor in Dubai reeds verlamd geraakt. Het kostte het hem jaren van revalidatie om weer zelfstandig te kunnen lopen. Een vaderhart kan zoveel leed allemaal niet dragen.
Georges Jobé zelf werd trouwens ook niet van tegenslag gespaard. Zijn carrière werd afgebroken door een zware val tijdens de Dauphiné 1951. Hij hield er een schedelbreuk aan over. Hij had voordien nochtans zijn eerste selectie voor de Ronde van Frankrijk verdiend, o.a. met een derde plaats in de Ronde van Luxemburg achter de plaatselijke renners Marcel Ernzer en Bim Diederich. Hij zou nadien nog wel enkele jaren actief zijn, maar een sprekende uitslag zat er niet meer in.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 