Vijftien jaar geleden: vraag over “Goodbye my love” van The Searchers

Op 06-04-08 schreef ik het volgende: “Beste vrienden, in het standaardwerk British Beat staat op p.15 dat Goodbye my love van The Searchers ‘a Rolling Stones song’ is. Nochtans heb ik als componisten Mosley & Swearingen & Simington. Een ietwat overdadig pseudoniem voor Jagger & Richards?” vroeg ik aan een aantal kennissen van mij, die evenzeer door de sixties-microbe zijn gebeten. Het antwoord van Louis De Vries was zo uitvoerig dat ik het jullie niet wil onthouden.

Voor dergelijke vragen mag je mij als “60’s fanaat en survivor” altijd wakker maken.
British Beat slaat de plank mis, want de componisten/tekstschrijvers ROBERT MOSELEY – LEROY SWEARINGEN – LAMAR SIMINGTON hebben wel degelijk bestaan en, de een wat meer dan de andere, hun bijdrage aan de popgeschiedenis geleverd.
De oorspronkelijke titel van de song was “Goodbye my loveR, Goodbye” en werd door Warner Chapell in 1963 uitgegeven.
Waarschijnlijk pikte producer Tony Hatch het in de kantoren van Warner Chappell in Londen op toen hij materiaal zocht voor de Searchers.
Warner Chappell Music deed trouwens goed haar best voor dit nummer, want ook o.a. Richard Anthony (één van de Franse cover kings bij uitstek) met “Au revoir my love” en de Hollandse The Cats en de Italiaanse I Rokketti brachten het uit.
Maar de originele uitvoerder was Robert Mosely (als Robert Mosley) op 22/04/1963 op Capitol records (Crazy ‘bout my Baby).
Robert Moseley heeft 2 andere hits geschreven, één met tekstschrijver Robert Napoleon Tyler : Sha La La voor The Shirelles (1964), later gecovered door o.a. Manfred Mann (1964). De andere was Right now and not Later (met Robert Bateman).
LAMAR SIMINGTON is de meest onbekende van de drie, waarschijnlijk een typische Tin Pan Alley employee, zoals er in de 50’s en 60’s honderden werkten in de songfabrieken die de uitgeverijen toen nog waren.
LEROY SWEARINGEN daarentegen heeft wel wat naam gemaakt en zijn plaats in de historie veroverd.
Niet zozeer omdat hij afkomstig is uit Steubenville, Ohio waar ook Dino Crocetti (Dean Martin) vandaan kwam, maar wel omdat hij daar in de muziek begon als lid, zanger (tenor) en componist van de lokale “Do wop” groep The Buckeyes. Hij veranderde de naam van de groep in The Stereos, die in 1961 een hit hadden (#29 in Billboard top 100) met “I really love you”.
En wat ik zelf dan weer zo leuk vind : George Harrison coverde deze song en bracht die in 1982 uit op zijn solo album Gone Troppo en als single met op de andere side “Circles” in 1983 op Warner.

Louis de Vries