De winnares van de Elisabethwedstrijd voor viool 1993, Yayoi Toda, werd geboren op 23/3/1968 in Fukui (Japan).
Zelf had ik ze eerder als derde gezien maar het is toch een goede keuze, want ik was wel gecharmeerd door haar verklaring dat ze Sibelius en Brahms had gekozen omdat ze diepgang boven virtuositeit stelt. Sibelius speelde ze dan ook in de finale (4de in de Sternefeldprijs), naast een sonate van Janacek (begeleid door Dana Protopopescu, die dat een beetje te voorzichtig deed), omdat dit haar aan haar geboorteplaats deed denken op het Japanse platteland. Dat is dan wel merkwaardig, want Rudolf Werthen vond dit een erotisch werk, maar dat was er dan niet te horen (behalve dan voor Wim De Moor), ook al smolt Theodora Geraets ongeveer weg voor haar (en voor haar kleed), maar ook zij vond ze eigenlijk zelfs niet eens zo goed.
Toda studeerde in Amsterdam bij jurylid Krebbers (en in Japan studeerde ze bij het andere jurylid Toshiya Eto, die ook al de leraar was van Horigome, een ander jurylid), maar toch sprak ze geen gebenedijd woord Engels, laat staan Nederlands. In de tweede ronde speelde ze iets van een Japanse componist (Toru Takemitsu), want ze is nogal “Japanofiel” (indien ze geen violiste was geworden, zou ze zich met Japanse keramiek bezighouden, zegt ze). Haar lievelingsviolist (haar leraars niet meegerekend) is Guidon Kremer. In een bepaalde krant stond dat ze op een Stradivarius speelde, maar het was “slechts” een Guadalini uit 1908 en volgens anderen kon je dat ook “horen” (in negatieve zin dan). Op donderdag 10 februari 1994 gaf ze in de Congreszaal van het Gentse ICC een recital met werk van Schumann, Enesco en Szymanowski.
Ronny De Schepper
Referentie
SHG/DSRG, Rotary steunt Artsen zonder Grenzen, Het Laatste Nieuws 3 februari 1994
dagelijks iets degelijks 