Louis Jansegers (1898-1958)

Het is al 65 jaar geleden dat mijn grootvader langs moederszijde, Louis Jansegers, aan een hersentumor is gestorven. Op het moment van zijn overlijden was hij zes jaar jonger dan ik nu ben. Hij was afkomstig uit een gezin met niet minder dan 21 kinderen! (*) Toch ken ik daar zo goed als niemand van, alleen zijn jongste broer Omer, die het in Temse tot gemeenteraadslid van de socialisten bracht, die ken ik, maar ook hem heb ik (voor zover ik me kan herinneren) nooit in levende lijve ontmoet.

Van mijn grootvader zelf herinner ik me trouwens ook helemaal niets buiten wat men mij later verteld heeft natuurlijk. Op de foto zie je dat hij duiven hield, net zoals mijn grootvader langs vaderszijde, Gustaaf. Mijn eigen vader heeft ook z’n hele leven lang duiven gehouden (net als bijna al onze buren) tot hij op rijpere leeftijd van de dokter verbod kreeg om nog langer deze hobby uit te oefenen wegens het stof dat zich op de longen zette, zoals wij dat in Temse zegden (ik weet niet of dit de juiste medische omschrijving is). Voor mij kwam dit verbod veel te laat, want zoals elke kleine jongen die graag buiten speelt je zal kunnen vertellen: dat valt niet mee als “de duiven moeten vallen”, zoals men dat dan noemde.
Mijn grootvader van zijn kant had niet veel last van dat stof, wellicht omdat hij dit doorspoelde met grote hoeveelheden bier. Dit en het feit dat hij nogal agressief voor zijn socialistische overtuiging uitkwam (ik vertaal: hij ging geregeld op de vuist met de “tsjeven”) zorgde ervoor dat hij gedurende zijn leven heel vaak werkloos is geweest, wat niet bepaald bijdroeg tot de levensstandaard van zijn gezin. Naast mijn moeder had hij nog drie andere dochters (wat hem soms tot wanhoop dreef, maar wellicht waren alle excuses goed om zich in de drank te storten), waarvan er nu nog slechts één in leven is, namelijk de jongste, Nelly. De oudste, Jeanne, en de derde, Mariette, zijn ook al een tijdje geleden overleden. Tussen die twee kwam dus mijn moeder, Bertha.
Mijn moeder was op een bepaald vlak een uitzondering in vergelijking met haar zusters, namelijk in zoverre dat zij verliefd werd op een jongen uit een tsjevennest. Ik kan me inbeelden dat dit in het begin niet makkelijk moet geweest zijn.
Bij de geboorte van de jongste dochter, Nelly dus, ging er iets verkeerd, waardoor zijn vrouw Elisa Van Puyenbroeck de rest van haar leven gehandicapt in een primitieve rolwagen moest doorbrengen. Ze zou trouwens reeds op 47-jarige leeftijd sterven (1898-1945). Onnodig te zeggen dat de dochters dus al vlug hun plan moesten trekken en er van studeren b.v. niet veel in huis kwam. Mijn eigen moeder was op dat moment trouwens al het huis uit om te gaan inwonen bij haar schoonouders, wat dan anderzijds ook weer niet ideaal was…
Toen mijn grootvader overleden was, vond men mij nog te jong om mee te gaan naar de begrafenis, zodat ik mij pas veel later bewust werd van de absurde geplogenheden van de katholieke kerk (want hoe socialistisch hij ook mocht geweest zijn, er was geen denken aan om hem “burgerlijk” te laten begraven natuurlijk, zo ging dat in die tijd). Kijk immers eens naar onderstaande foto: alhoewel mijn grootvader enkel dochters had gehad, moesten deze achter de mannen lopen. Dus op de kop van de begrafenisstoet liepen de schoonzoons, gevolgd door de andere mannelijke aanwezigen, en pas dan mochten de dochters aantreden. Ik hoop dat dit ondertussen reeds achterhaald is?

Ronny De Schepper

(*) Zijn ouders (die ik uiteraard nooit heb gekend) waren Hendrik Jansegers, zelfstandig mandenmaker, en Maria Huys, herbergierster. Zou het hààr foto zijn die op bovenstaande familiefoto mag prijken? (Volgens mijn tante Nelly is het een foto van mijn moeder, maar dat is dan wel raar, want zij staat toch ook zélf op de foto, namelijk links naast tante Mariette, tante Jeanne staat rechts en tante Nelly staat vooraan, tussen haar ouders in.)