Vandaag wordt Marilyn Pauline Novak, beter gekend als Kim Novak, negentig jaar. Ze werd immers geboren in Chicago op 13 februari 1933.
Twintig jaar later werd ze door Harry Cohn naar de studio’s van Columbia meegetroond en debuteerde er in de avonturenfilm “Son of Sinbad” van Ted Tetzlaff met Dale Robertson, Vincent Price en Sally Forrest, die dat jaar een storm van censuur veroorzaakte omwille van de aanwezigheid van buikdanseressen, waaronder dus Kim Novak. In “Pal Joey” (George Sidney, 1957) zorgt zij ervoor dat Frank Sinatra in de knoei geraakt met Rita Hayworth, maar erg overtuigend is ze niet. Dat her singing voice was dubbed by Trudy Stevens is maar één element daarvan (want tenslotte zong Rita Hayworth ook niet zelf).
Daarom zou ze pas een jaar later doorbreken met “Vertigo”, waarin zij – zoals altijd bij Hitchcock – een verleidelijke, maar koele blondine moest spelen. Haar bijnaam was trouwens “Miss Deep Freeze”, ook al sloeg dit dan voornamelijk op het feit dat ze daarvóór in reclamespotjes voor koelkasten had opgetreden (en heur haar is eerder “asblond” dan écht blond). Alhoewel, “doorbreken” is een groot woord, want Alfred Hitchcock was embittered at the critical and commercial failure of the film. He blamed this on James Stewart for “looking too old” to attract audiences any more. And indeed, there is a 25 year age difference between James Stewart and Kim Novak, who were 49 and 24 respectively when the film was shot in 1957. In a later interview, however, Alfred Hitchcock said he believed Kim Novak was miscast and the wrong actress for the part.
Kim Novak has told interviewers that while in her “Judy” costumes, she did not wear a bra (bralessness was extremely unusual for a woman of that time). Novak has said that it was an element of the Judy costuming that helped her feel much more comfortable as Judy than as Madeline, whose costumes were much more severe and stiff.
Kim Novak already had a reputation for being difficult, so perhaps it was not a surprise when she refused to show up for work one day. She was striking for more money from her home studio Columbia, who was paying her $1,250 a week even though they were receiving $250,000 for her loan-out for Vertigo and one more picture. The ploy worked and Novak got a raise.
It is true that Kim Novak was borrowed from Columbia for the production, in exchange for a payment of $250,000 by Paramount to Columbia and the agreement that James Stewart would co-star with her in “Bell book and candle” van Richard Quine (1958).
Alhoewel ze door producer Harry Cohn vooral was “opgebouwd” om Marilyn Monroe te vervangen, is ze toch vooral bekend geworden door films waarin ze niét heeft gespeeld. Zo wees ze onder meer de vrouwelijke hoofdrollen in “Breakfast at Tiffany’s” (die naar Audrey Hepburn ging) en “The Hustler” (die naar Piper Laurie ging) af. Toen ze wou trouwen met Sammy Davis jr., zei Cohn tegen Novak dat er wel eens iets zou kunnen gebeuren met dat ene goede oog van Davis (hij had al een oog verloren in een auto-ongeluk). Tussen 15 maart 1965 en 23 april 1966 is ze dan maar getrouwd met de Engelse acteur Richard Johnson. Op 12 maart 1976 hertrouwde ze met Robert Malloy. In latere jaren speelde ze Kit Marlowe in de dramaserie Falcon Crest. Haar laatste wapenfeit stamt uit 1991, toen ze in de film “Liebestraum” speelde.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 
Uit de tijd dat actrices nog mooi moesten zijn, en deze was beeldschoon. Alhoewel dat Frank Sinatra kritiek had op haar te dikke onderbenen. En hij kon het weten want ze was één van zijn zovele bedpartners.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad, zo maken ze ze niet meer. Of liever, ze tonen zich niet meer.
LikeGeliked door 1 persoon