Aan de reeks “Made in Vlaanderen” besteedden wij destijds in De Rode Vaan telkens speciale aandacht. Terecht uiteraard, want dat was de leerschool die voorafging aan de “boom” die de Vlaamse filmindustrie later zou kennen. Dat wil echter niet zeggen dat alles rozengeur en maneschijn was, zoals blijkt uit deze bijdrage van Lode De Pooter…
Nadat zondag vóór acht dagen (23-1-83) op een kalme en toch boeiende manier de levensloop van de schrijver-treinwachter Gustaaf Vermeersch werd geschetst in een docu-drama van de hand van Anton Stevens dan werden op de jongste hoogdag (30-1-83) door J. Claes op een gezocht nerveuze wijze enkele bewogen dagen uit het bestaan van een sjacheraar in tweedehands-auto’s getekend in de TV-film « Leer om leer ». Behoorde het eerstgenoemde werk tot de kategorie van de kwaliteitswaar waarvan men rustig kan genieten in de huiskamer dan was laatstgenoemde prent eerder onder te brengen in de reeks van de witte producten die enkel een flauw afkooksel zijn van wat de (slechte) cinema in de zalen biedt. Waarmee nogmaals aangetoond werd dat « Made in Vlaanderen » wel een interessant initiatief is om de filmmensen van bij ons aan het werk te zetten maar… dat deze nog veel moeten leren om telkens weer de goede middelmaat te bereiken. Om geen hoger norm te stellen…
Referentie
Lode De Pooter in De Rode Vaan nr.6 van 1983
dagelijks iets degelijks 