Het is vandaag al veertig jaar geleden dat KoR van der Goten is gestorven.

Uit mijn prille jeugd had ik vage noties meegedragen over de “rebel” KoR van der Goten, maar deze verdwenen helemààl toen ik eind 1978 met een rustige, pijprokende, gezellige, grijzende man aan de tafel van een Brussels café plaatsnam om over het statuut van de artiest te praten (zie De Rode Vaan nr.2 van 1979). Vandaar mijn grote verrassing toen ik kort daarna de verzamelplaat van KoR (met nummers van nog twintig jaar eerder) oplegde en ik hier geconfronteerd werd met een vlijmscherpe, bitsige satiricus. Iemand die graag op alles en iedereen schimpt, maar dan de teruggekaatste bal recht in het oog krijgt. De Vlaamse poète maudit. Dat is wat KoR van der Goten wilde zijn en het is hem ook gelukt. Maar of hij daar ook zo gelukkig om was, zo vroeg ik me destijds af in De Rode Vaan of in De Voorpost, dat wil ik nu kwijt zijn. Feit is alleszins dat KoR over de jaren heen zijn schare bewonderaars heeft behouden. Getuige hiervan enkele reacties op mijn artikel ter gelegenheid van de dertigste verjaardag van zijn overlijden.
Zo schrijft Jan Schram: “Ook ik was een KoR van der Goten fan van het eerste uur. Ik had van hem de LP Kor van der Goten uit 1962 en KoR uit 1964 en ook de LP “Kleinkunsteiland” waarop ook enkele luisterliedjes van hem stonden. Ik kocht ook de CD Kompleet van 1992 en deze beluister ik nog geregeld. Het is voor mij één en al nostalgie om hem te horen zingen …. Meeuwen omzweven de gotische toren … Liev’ Vrouwentoren van mijn hart …”
Rivanho pikt daarop in: “Beste Jan, heb je de CD nog ? Ik heb ooit de LP gehad in mijn jeugd (ben van 1953) en zoek me rot maar ook op Youtube is van Kleinkunsteiland niets te vinden van deze opnames uit 1963. Mocht je weten hoe er nog aan te geraken is…”
Ook Germain Bockstaele is daar naar op zoek: “Ik heb de cd in mijn bezit gehad maar uitgeleend en weggevlogen. Zou er nog graag aan geraken.”
Dieter schrijft: “Ne zanger is een groep, zei Wannes. Alle eerbied dus voor KoR van der Goten, ook al doet zijn werk nu erg gedateerd aan.”
En Eddy Norman besluit: “Gelukkig, dat zijn naam niet vergeten is. Op dat vlak is hij dan wel geslaagd. En de rest kon voor hem de pot op! Binnen honderd jaar kennen ze nog de KoR van der Goten. Dat is maar goed ook.”

Ronny De Schepper

Referentie
KoR van der Goten, Alles van KoR, IBC 134-61374/5 (dubbelelpee)

3 gedachtes over “KoR van der Goten (1931-1983)

  1. Ronny, Ik heb met plezier je herinnering aan KoR gelezen. Temeer dat ik hem in 1972 beter heb leren kennen. Dat kwam zo. Ik had ergens opgevangen dat hij na een ellendige periode op persoonlijk vlak terug het podium op wou. Ik woonde toen in Lovendegem en organiseerde folkavonden in de jeugdclub aldaar. Leon Lamal wou RUM opstarten o.a. in de folkclubs met de promotie van dien. Ik heb KoR voorgesteld om bij wijze van voorprogramma uit te testen hoe een heroptreden zou lukken. We kwamen overeen: 30 minuten en geen woord ertussen. Het werd het beste optreden dat ik hem ooit heb weten doen. Na het optreden bleef het publiek maar applaudiseren en KoR bleef maar in een diepe buiging staan, Zodat de onderpastoor die bij mij stond zei: die mens kan heel zeker niet meer recht. Het leverde hem zeven contracten op. KoR logeerde enkele dagen bij mij. Hij deed grote wandelingen langs de Lieve en zat uren te kletsen met de oude boer die naast mij woonde. Hij voelde zich echt goed. Een paar maanden nadien ging het weer bergaf en was hij zo depressief dat hij moest opgenomen worden in een psychiatrische instelling in Brugge. Hij schreef mij een lange brief en ik ben hem gaan bezoeken. Ik heb de brief geschonken aan het Kleinkunstarchief van Jos Geerts van KICK. Hij heeft dan een vrouw leren kennen en is in de omgeving van Antwerpen gaan wonen. Ik ben hem gaan interviewen voor Audiovisueel, maar ik vond het niet te doen om het te publiceren. Na zijn overlijden heb ik de doenbare stukken in dat interview toch vrij gegeven voor een in memoriam van Kick. Op de begrafenis waren behalve de luttele familie twee mensen aanwezig: Johan Verminnen en Jos Geerts. Ik wist het niet.
    Ik heb de cassette van dat gesprek bewaard. Radio Eén heeft het optreden opgenomen. Ik dacht dat Herman Van Molle de journalist van dienst was.
    Guy Lambrechts (van het folkprogramma “Folk na zeven”), beroepshalve douanier, heeft KoR gekend toen hij nog voor de douane werkte.
    André De Bruyn

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.