Het is vandaag al veertig jaar geleden dat de Russische vioolvirtuoos Leonid Kogan is overleden.
Hij was de winnaar van de Elisabethwedstrijd 1951. Het was de eerste maal dat de wedstrijd onder die naam werd betwist; vóór de oorlog was het immers de Ysaye-wedstrijd. Kogan was gehuwd met Elisabeth Gilels, zuster van pianist Emil Gilels (1916–1985). Men zou dan ook verwachten dat ze samen vaak hebben opgetreden met sonates voor viool en piano b.v., maar ik heb daar merkwaardig genoeg geen bevestiging van gevonden. Sommigen (b.v. Wikipedia) zouden daar politieke redenen achter zoeken (Gilels werd gesteund door de Sovjetregering, Kogan niet of toch minder), maar ikzelf denk eerder dat het komt door het feit dat sonates voor viool en piano vaak vioolsonates zijn met een ondersteunende rol voor de pianopartij. En ik denk dat Gilels zich daar te goed voor voelde (ook met andere violisten heeft hij bij mijn weten geen dergelijke werken opgenomen). Tenslotte is er genoeg pianoliteratuur voorhanden als je het zelf voor het kiezen hebt.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 