Vandaag is het dertig jaar geleden dat de Amerikaanse filmregisseur Hal Roach in Los Angeles is overleden aan een hartaanval na een longontsteking.
Hal Roach werd geboren in Elmira (New York), maar bracht zijn jeugd door in Virginia (waar hij Mark Twain leerde kennen) en ging in 1909 als trapper naar Alaska. In 1912 kan hij met zijn trapperskostuum als figurant aan de slag bij de film en in 1914 start hij, samen met een andere figurant, Harold Lloyd, een eigen filmbedrijf. In 1919 creëren ze hun eigen filmstudio in Culver City. In 1922 draait hij het eerste van 220 slapstick-filmpjes met Our Gang (de boefjes). In 1923 eindigt zijn samenwerking met Harold Lloyd, maar hij heeft wel een contract veil voor Stan Laurel. In 1926 volgt er ook een contract voor Oliver Hardy (voor de helft van de prijs van Laurel en dat zal ook zo blijven omdat Stan meewerkte aan de scenario’s, terwijl Oliver zich zo snel mogelijk naar het golfterrein haastte). In 1927 draait Roach “Sugar Daddies”, de eerste film waarin de twee als typisch duo worden uitgespeeld. In 1932 krijgt hij een Oscar voor “The Music Box” (met Laurel en Hardy) en in 1936 voor “Bored of Education” (met Our Gang).
In de jaren dertig wordt hij door Mussolini naar Italië ontboden om diens zoon Vittorio bij te staan in de oprichting van een nieuwe filmstudio. Omgekeerd komt Vittorio ook naar Hollywood om daar met de vedetten van Hal Roach op de foto te gaan. De firma MAR (Mussolini and Roach) zal er uiteindelijk toch niet komen omdat Hal Roach op de vingers wordt getikt door de joodse lobby in Hollywood.
In 1944 draait hij zijn laatste Our Gang-filmpje, omdat zijn studio wordt opgeëist door de Amerikaanse regering om er militaire instructie- en propagandafilms te draaien. In 1948 bouwt hij als eerste zijn filmstudio om tot een televisiestudio, al werkt hij vooral met oude filmvedetten als Groucho Marx, Buster Keaton en Abbott & Costello. In 1955 laat hij zijn studio over aan zijn zoon Hal Roach jr. In 1959 gaat het bedrijf failliet. In 1984 krijgt hij een Honorary Academy Award. Grappig daarbij is dat hij Michael Jackson daar voor een kelner houdt. Michael, die een grote fan is, vindt het niet erg en voert zelfs de opdracht uit die van hem wordt gevraagd. Later worden ze zelfs nog goede vrienden.
Ronny De Schepper
dagelijks iets degelijks 