Donna Summer (1948-2012)

Het is vandaag al tien jaar geleden dat de Amerikaans-Duitse disco-zangeres Donna Summer is overleden.

Geboren als LaDonna Adrian Gaines in Boston groeide ze op in een gezin van zeven kinderen met vrome, christelijke ouders. Ze werd beïnvloed door de Amerikaanse zangeres Mahalia Jackson en zong reeds op jeugdige leeftijd in de kerk. Als tiener formeerde ze kleine zanggroepjes, onder meer met haar zus en een nicht, waarmee ze muziekgroepen als The Supremes en Martha & The Vandellas imiteerde. Aan het eind van de jaren 60 werd ze beïnvloed door Janis Joplin. Ze staakte haar opleiding en werd leadzanger van een psychedelische-rockgroep, Crow. In 1968 deed ze auditie voor de rol van Sheila in de musical Hair. Ze kreeg de rol niet, maar later, toen de musical naar Europa ging, werd haar de rol alsnog aangeboden en vertrok ze naar Duitsland, waar ze tijdens een langdurig verblijf onder meer meezong in de musicals Godspell en Show Boat en zich aansloot bij de Weense Volksopera (de Volksoper Wien).
Nadat ze in München was gaan wonen, trouwde Gaines met de Oostenrijkse acteur Helmuth Sommer en nam daarna haar artiestennaam Donna Summer aan. Haar eerste grote internationale hit scoorde ze in 1974 met The Hostage. Summer tekende daarvoor een albumcontract in Nederland en bleef daarna een graag geziene gast bij AVRO’s Toppop en de controversiële televisieshow Van Oekel’s Discohoek van Dolf Brouwers alias Sjef van Oekel. Lady of the Night was de titel van haar eerste album in 1974 (de titelsong is eigenlijk een smartlap over een prostituee/escortmeisje).
In 1975 werd in veel landen Love To Love You Baby uitgebracht. Het nummer sloeg in als een bom. Het orgastische gekreun dat de zangeres in dit nummer ten gehore bracht, was een tijd lang het gesprek van de dag. Het nummer schoot in veel landen naar de eerste plaats in de hitlijsten. In de VS werd het nummer eerst niet uitgebracht, maar wel door enkele radiozenders gedraaid als import uit Europa. Uiteindelijk werd het ook in de Verenigde Staten uitgebracht en ook daar een grote hit. Een aantal radiozenders boycotte de single echter wegens de obscene geluiden. Maar haar naam werd wel gevestigd.
No more tears (Enough is enough) was een duet samen met Barbra Streisand. Het werd een wereldhit en de eerste platina maxisingle in de Verenigde Staten. Bekend is dat beide diva’s het nummer apart hebben ingezongen. De langzame intro is voor Streisand geschreven, omdat disco toch meer Summer op het lijf geschreven was.
Donna Summer heeft in 1978-1979 vier nummer 1-hits op rij weten te scoren in de Billboard Hot 100. Daarna volgde nog eind 1979 de grote hit On the Radio, waarna Summer compleet instortte. De enorme druk van haar grote successen was ondraaglijk geworden en ze kreeg psychische en gezondheidsklachten. Ze keerde terug tot het geloof, maar krabbelde begin jaren 80 weer uit haar diepe dal omhoog. Met het nummer State of independence (oorspronkelijk van Vangelis en Jon Anderson) scoorde ze in 1982 een nummer 1-hit in Nederland in een productie van Quincy Jones en met backing vocals van Michael Jackson, Brenda Russell, James Ingram, Dionne Warwick, Kenny Loggins, Michael McDonald, Christopher Cross, Lionel Richie en Stevie Wonder. In 1983 scoorde ze nog een hit met She Works Hard for the Money, dat een hymne van de vrouwenbeweging werd.
Bij het begin van de 21e eeuw schreef ze een boek over haar eigen leven en volgde er een daarop gebaseerde musical, getiteld Ordinary Girl. In de jaren daarna was ze in Europa vooral te zien op Night of the Proms-concerten. Na een lang gevecht tegen longkanker, die ze beweerde te hebben opgelopen door het inhaleren van giftige deeltjes tijdens de aanslagen op 11 september 2001, overleed Donna Summer op 17 mei 2012 op 63-jarige leeftijd. Ze liet een man, hun twee dochters, een dochter uit een eerder huwelijk en vier kleinkinderen achter. (Naar Wikipedia)