Johnny Logan, artiestennaam van Seán Patrick Michael Sherrard (Frankston, Victoria (Australië), 13 mei 1954), is een Ierse zanger en liedjesschrijver. Hij is vooral beroemd doordat hij namens Ierland driemaal het Eurovisiesongfestival won. Tweemaal deed hij dit als uitvoerend artiest (in 1980 met What’s another year en in 1987 met het door hemzelf geschreven Hold me now) en in 1992 zegevierde hij nogmaals, als tekstschrijver en componist van Why me? (uitgevoerd door Linda Martin). Vanwege dit recordaantal staat hij in verschillende landen ook wel bekend als Mr. Eurovision. (Wikipedia)
Het Eurovisiesongfestival in Brussel is vrijwel vlekkeloos verlopen (9-5-1987). De RTBF is er weliswaar niet in geslaagd zijn filmpje met de namen van de sponsors te verlappen aan de meekijkende zenders (o.a. de BRT), maar die sponsors hadden dan maar zo slim moeten zijn als dat bepaalde merk van bronwater dat zich gewoon in de « toeristische » filmpjes tussen de liedjes had gewurmd.
Boeiende televisie was het evenwel niet, maar daarvoor kan de RTBF uiteraard niet aansprakelijk worden gesteld. Toen de eerste maten van het Noorse liedje weerklonken, wist je al : dit is het Eurovisiesongfestival ! Hier schijnen een soort wetmatigheden te gelden die buiten tijd en ruimte staan. Slechts een paar liedjes tilden zich moeizaam boven de grijze brij uit en daarvan haalde onze (en eenieders) favoriet de Ier Johnny Logan het moeiteloos.
Presentatrice Viktor Lazlo deed haar plicht en liet uitschijnen dat het allemaal erg spannend was ook op een moment dat Logan zelfs mathematisch niet meer kon worden geklopt. Lazlo was overigens ook voor de rest heel behoorlijk, ook al maakte Luc Appermont zich erg druk over het feit dat ze van Rome de hoofdstad van Portugal maakte. Maar hijzelf situeerde het Brusselse Museum voor Schone Kunsten en het Automuseum in Wallonië, dus waarover hebben we het eigenlijk ?
En onze Liliane St.-Pierre ? Ze versprak zich in haar Engelse tekst, maar dat had blijkbaar geen belang want van de Engelse jury kreeg ze toch nog 8 punten. De Belgen en de Nederlanders daarentegen waren weer harteloos tegenover elkaar, wat schril afstak tegen de openlijke vrijage van de Scandinavische landen. Ergerlijker was echter de politieke twist die Turkije en Griekenland uitvochten met Cyprus als inzet.
Echt gortig was het echter niet op, maar achter de scènes van het Eurovisiegebeuren. Dat in de week die eraan voorafging de respectievelijke sponsors hadden gezorgd voor zwelg-en braspartijen alsof er nooit een inleveringspolitiek van Martens VI was geweest, willen we nog op rekening van de opgeklopte euforie schrijven. Maar dat als op het einde van de week de vermoeidheid zich laat gevoelen en de meeste banketten met hopen lekkernijen blijven zitten, die dan zo maar in de vuilnisemmer worden gekieperd, daar moeten wij van kotsen ! (R.D.S. in De Rode Vaan nr.20 van 1987)
Zoals ik had verwacht, had ik mij door Lode De Pooter laten ringeloren wat de communautaire problemen betreft die aan het Songfestival vooraf gingen. Daarom vroeg ik in 2025 aan chatgpt: “Wat waren de communautaire problemen bij het organiseren van het Eurovisie Songfestival na de overwinning van Sandra Kim?” en ik moet toegeven, tot mijn verbazing, kwam er een tamelijk uitgebreid en to the point antwoord:
Na de overwinning van Sandra Kim op het Eurovisie Songfestival in 1986 met het lied “J’aime la vie” ontstonden in België communautaire spanningen over de organisatie van het volgende festival in 1987. De belangrijkste problemen waren:
1. Taalstrijd:
- België is een land met drie officiële talen (Nederlands, Frans en Duits), en de organisatie van nationale evenementen roept vaak de vraag op welke taal dominant zal zijn.
- Sandra Kim was Franstalig, en haar overwinning werd door veel Vlamingen gezien als een weerspiegeling van de Franstalige invloed binnen België.
2. Locatie van het festival:
- De Franstalige RTBF (Radio-télévision belge de la communauté française) en de Nederlandstalige BRT (Belgische Radio- en Televisieomroep) hebben traditioneel om beurten de verantwoordelijkheid voor het Eurovisie Songfestival wanneer België wint.
- Aangezien Sandra Kim werd uitgezonden door de RTBF, nam deze omroep de verantwoordelijkheid voor het festival in 1987. Dit leidde tot bezorgdheid in Vlaanderen dat het evenement te veel gericht zou zijn op Franstalige belangen.
3. Keuze van Brussel:
Het Songfestival van 1987 werd gehouden in het Palais de Centenaire in Brussel, een locatie in een officieel tweetalige regio. Sommige Vlamingen vonden dat de RTBF hiermee haar invloed probeerde te versterken, terwijl anderen hoopten dat er een evenwichtige representatie van beide taalgemeenschappen zou zijn.
4. Artistieke invulling en presentatie:
Het programma werd grotendeels door de RTBF ingevuld, wat leidde tot kritiek dat de Franstalige gemeenschap oververtegenwoordigd was. Dit uitte zich in keuzes voor presentatie, decor en zelfs de muziek tijdens het interval.
Hoewel het festival uiteindelijk goed werd ontvangen, illustreerde de organisatie de onderliggende spanningen tussen de Vlaamse en Waalse gemeenschappen, een dynamiek die ook vandaag nog zichtbaar is in andere domeinen van de Belgische samenleving.
dagelijks iets degelijks 