Wim Claeys wordt vijftig…

Zanger, accordeonist en cabaretier, Wim Claeys viert vandaag zijn vijftigste verjaardag. (Foto Wim Claeys bij Stinne in Meldert, genomen door Dirk Annemans – Eigen werk)

Wim Claeys volgde een opleiding Volksmuziek in Zweden (1996) en stond aan het eind van de twintigste eeuw aan de wieg van de folkgroep Ambrozijn waarmee hij 12 jaar lang internationaal toerde en 6 CD’s opnam.

In 2000 organiseerde Claeys bij wijze van aanvulling op de accordeonlessen volksdans met live muziek, wat uitgroeide tot de breed gedragen boombals (in 2008 stapte hij uit de organisatie) Wim Claeys.

In 2006 werd hij opgenomen als stappend lid van de Gilde der Stroppendragers en hij was enkele jaren lid van de Raad van Beheer van de Gensche Sosseteit. In 2007 speelde hij samen met o.a. Walter De Buck de reisproductie “Idool 1900”,die hen langs de Vlaamse Culturele Centra bracht. 2008 was het jaar waarin hij tijdens de Gentse Feesten en daarbuiten het muzikale animatieprogramma “Test eu Gents” maakte. In 2009 was hij de initiatiefnemer van de Gentse Zangstonde, die hij samen met o.a. Edmond Cocuyt jr elke avond van op het Scaladecor Bij Sint-Jacobs in de vorm van samenzang brengt. Later trok hij er ook mee naar diverse Gentse buurten. In 2011 bracht hij het repertoire ook met grote bezetting, onder andere muzikanten van Gorki en King Dalton, onder de naam De Bende van Smeerop verscheidene malen voor Trefpunt en elders op de Gentse Feesten. In 2012 maakte hij, in een regie van Mich Walschaerts van het duo Kommil Foo, de zaalproductie “De Zwanenzang van Karel Waeri”, een hommage aan de negentiende eeuwse volkszanger Karel Waeri. Als bestuurslid van Muziekmozaïek is hij vanaf 2010 de organisator van Ethno Flanders, een internationaal jongerenkamp voor folkmuzikanten, waarin hij elke zomer jonge muzikanten uit alle continenten samenbrengt om een week lang elkaars muziek te leren spelen en zingen. Hij componeerde theatermuziek voor o.a. Theater Taptoe, Larf en De Fontein…

Freek Neirynck

P.S. “In zijn boek Mijn papa was bij de SS doet Claeys uit de doeken hoe hij, als zoon van een oostfrontstrijder die in de Tweede Wereldoorlog als waffen-SS’er tegen de Russische communisten vocht, zélf een extreemrechtse neonazi werd en vervolgens naar de andere kant van het politieke spectrum evolueerde. Daarmee diept hij het thema van de monoloog Zwartzak uit, waarmee hij nog steeds optreedt.” (Nathalie Carpentier, De Hitlerjeugd van Wim Claeys, De Standaard 29 september 2018)