Lily Castel wordt 85…

Alice Van Acker (Gent 10-04-1937) trok als tienjarige naar de balletstudio van Lily De Munter en werd er opgemerkt door Bert Joris, die haar  in de jaren vijftig van de twintigste eeuw als Lily D’Amour [zowel als ballerina, zangeres als actrice in sketchen] opnam in zijn revueprogramma’s met het Gezelschap Bert Joris. Kort na de ontbinding van de ambulante groep werd ze geëngageerd door de West-Vlaamse orkestleider Frank Greven die haar de meer internationaal (lees Engels) klinkende artiestennaam Lily Castel bezorgde.

‘Het Groot Orkest Frank Greven starring Lily Castel’ speelde o.a. in de Gentse Ancienne Belgique, maar ook op het openingsgala van Expo’58 in Brussel. In de televisiewedstrijd ‘Ontdek de ster’ (1958)  werd ze opgemerkt door Michel Remy, orkestleider van The Ruby’s, die elk weekend optraden in de legendarische Chalet du Sud (1933-1964) in het Zuidpark. In 1963 vroeg TV-producer Bob Boon haar in ‘Tienerklanken’ en het jaar daarop werd ze afgevaardigd door de toenmalige BRT om ons land te vertegenwoordigen op het Internationaal Zangfestival te Sopot in Polen. Ze vertegenwoordigde ook ons land op festivals in Bulgarije, Roemenië, Malta en Cuba. In het tweede deel van de swinging sixties dikte Castel haar palmares gretig aan met overwinningen in ‘Canzonissima’ en de eerste prijs voor de Belgische ploeg in ‘de Europese beker voor het lichte lied’ alias de Knokke Cup. In 1968 werd haar acteertalent ook nog eens bekroond met zilver, de tweede prijs op het televisiegala ‘De Gouden Roos van Montreux’. Ze was de tegenspeelster van Jef Cassiers in de BRT-inzending ‘Alexander Postuum’. In 1971 trokken Lily Castel en Jacques Raymond naar het Eurovisie Songfestival in Dublin (foto RTBf). Ze moesten ter elfder ure de door geelzucht getroffen Nicole Josy en Hugo Sigal ‘vervangen’. “Op enkele dagen tijd leerden ze samen het lied en de bijbehorende danspasjes in,” aldus Wikipedia, maar vooral met dat laatste had met name Jacques Raymond nogal wat problemen. Met ‘Goedemorgen morgen’ eindigden ze uiteindelijk op de 14^de plaats op 18 deelnemende landen. Omwille van haar ‘uit de coulissen praten’ werd Lily Castel tien jaar ‘verbannen’ van het scherm.

Eind jaren zeventig werd ze weer ‘podiumactief ‘ in ‘Tussen diep en ondiep’, een muzikale komedie geschreven door Luk De Bruyker en Zaki (Jackie De Waele), geregisseerd door Romain Deconinck in een productie van Dagblad De Gentenaar waarvan ook een langspeelplaat gemaakt werd. Het jaar daarop kreeg ze een gastrol in ’De Kolderbrigade’ (Roman Deconinck) en trok ze met Gaston Berghmans en Leo Martin op tournee. In 1989 nam Lily Castel  de artistieke leiding over van Freek Neirynck en Luk De Bruyker van de Gentse Feestenshow op het Laurentplein en bleef dat doen tot 1998. Tien jaar lang presenteerde ze het live zondagochtendprogramma ‘Aperitief’ op de lokale Radio Roeland, waarin ze geregeld aandacht besteedde aan de Gentse volksmuziek. Eind vorige eeuw acteerde ze in de Gentse streektaal bij Theater Burlesk van Vanessa Van Durme, het Echt Gents Theater, de revues van Pat Remue en Fred Geirnaert, Theater Platform en Theater Scala.

In 1990 kreeg Lily Castel een ‘Antsje’ van de Gentsche Sosseteit voor haar bijdrage tot de Gentse (volks)cultuur, in 1995 ontving ze de Tony Fakkel Award en in 2009 werd ze samen met Charlie Paloma in het Gentse stadhuis gehuldigd voor zestig jaar carrière.

Lily Castel maakte zes singles en een eigen elpee, werkte mee aan de elpees “De Tijd van Toen”, “Ja Santé mijn Raatse” en Frank Miltons Big Band Sound. Zij zong ‘Alle schuune manne zijn zu lielijk’ (Gentse versie van “Alle mooie mannen zijn zo lelijk” van Margriet Hermans) op de cd ‘Kaak Kaak Nen Dreidekker – volume 5’ van Dreidekkerproducties van Noël Fack en vertolkte ‘Gekapt struut’ (Helène Maréchal) op de CD “Zeingende antjes”’ van de Gentsche Sosseteit. In 2011 schreef journalist Alex De Teyger (ADT) “Lily Castel “Een leven, een lied, een liederlijk leven) “voor uitgeverij Bola, haar geautoriseerde biografie.

Freek Neirynck