In mei 2018 was ik de vroegste Boontjes aan het lezen, dat wil zeggen die uit 1959-60. En op 5 maart heeft Louis Paul Boon het hierin over “verdwenen, gestorven en erger nog, eeuwenoud geworden” Hollywood-actrices, die hij zo graag “in een filmpje van toen, weer levend (wou) zien worden.” (*) En hij heeft het dan o.a. over Theda Bara, Louise Brooks en Lilian Gish, maar ook dus over deze Lya De Putti, die ik helemaal niet kende en die vandaag negentig jaar geleden is overleden…
Boon schrijft o.a.: “Lya (…) bezat de, voor ons Europeanen, zozeer op prijs gestelde tederheid. Zij was bij voorkeur de arme wees die in de stromende regen onderdak had te zoeken en dan donder erop dit bij de schurk ging doen. Ook haar mag ik verantwoordelijk stellen voor mijn latere kijk op de dingen dezer wereld: terwijl zij zich in onze bioscopen nog steeds voor de belaagde onschuld deed doorgaan, gooide ze zich ergens van een dak te pletter op de straatstenen: deze tedere bloem, deze onschuld zelf, bleek zich aan het gebruik van verdovende middelen te buiten gegaan.”
Ik weet niet waar Boon deze informatie haalt, maar op Wikipedia vertelt men een heel ander verhaal: “Lya De Putti werd geboren als Amália Putti in Vojčice (Hongarije). Haar carrière begon in de Hongaarse vaudevilletheaters. Vervolgens vertrok zij naar Berlijn en maakte daar haar eerste film in 1918. Ook werd zij danseres bij de Berlin Winter Garden in 1924. In datzelfde jaar werd zij door de Duitse regisseur Jol Mai gecast in de hitfilm The Mistress of the World. Het jaar daarop speelde zij in de films Manon Lescaut en met Emil Jannings in Varieté. In Duitsland werkte De Putti met acteurs zoals Conrad Veidt, Alfred Abel en Lil Dagover en werd zij geregisseerd door onder andere F.W.Murnau en Fritz Lang.
In 1926 vertrok De Putti naar de Verenigde Staten. Zij nam het imago van vamp aan zoals Theda Bara en Pola Negri en inspireerde haar kapsel op dat van Louise Brooks en Colleen Moore. In dat jaar verscheen zij in haar eerste Amerikaanse productie, The Sorrows of Satan geregisseerd door D.W.Griffith. In één van de scènes verscheen De Putti topless. Zij werkte in Hollywood met acteurs zoals Zasu Pitts en Adolphe Menjou.
De Putti maakte haar debuut op Broadyway in 1929. Zij vertrok vervolgens naar het Verenigd Koninkrijk en maakte daar een aantal films. In de vroege jaren dertig keerde De Putti terug naar Amerika. Zij stierf daar op 34-jarige leeftijd aan de gevolgen van longontsteking. Zij ligt begraven in Westchester County.”
Ronny De Schepper
(*) Niet eens zoveel eerder, namelijk op 1 februari, heeft hij het over een fotomodel, Diane Webber genaamd. Ook deze dame kende ik niet, maar ik heb haar naam eens gegoogeld en ik kan iedereen aanraden hetzelfde te doen en dan vooral “afbeeldingen” aan te klikken…
dagelijks iets degelijks 